คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 882/2496

ระบุอ้างคำเบิกความของพยานซึ่งเบิกความไว้ในคดีอื่นเป็นพยาน แต่มิได้ขอร้องและเสียค่าธรรมเนียมตามกระบวนวิธีพิจารณาแต่อย่างไร นั้น ศาลย่อมรับฟังคำเบิกความนั้นเป็นพยานไม่ได้

คดีนี้ โจทก์จำเลยพิพาทกันเรื่องที่ดิน ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าที่ดินหมาย ค. เป็นของโจทก์ ที่บ้านหมาย ก. และนาหมาย ข.เป็นของนายช่วยจำเลย ที่นาหมายเลข 2 แปลงหมาย ค. เป็นของนายจวนผู้ร้องสอด

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ที่หมาย ก.ข. เป็นของโจทก์ เรือนในที่หมาย ก. เป็นของนายช่วย ให้รื้อถอนไป นอกจากนี้คงยืน

นายช่วยจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาคงฟังตามศาลอุทธรณ์ ที่จำเลยอ้างในชั้นฎีกาว่าโจทก์เบิกความเป็นพยานไว้ในคดีก่อน ซึ่งนายจวน สำราญสุขเป็นจำเลยต่างกับคดีนี้นั้น จำเลยเป็นแต่ระบุอ้างคำเบิกความไว้เท่านั้นหาได้ขอร้องและเสียค่าธรรมเนียมตามกระบวนวิธีพิจารณาอย่างไร ไม่จึงรับฟังเป็นพยานไม่ได้ จึงให้ยกฎีกาจำเลยเสีย

คงพิพากษายืน