คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 882/2496

ระบุอ้างคำเบิกความของพยานซึ่งเบิกความไว้ในคดีอื่น เป็นพยานแต่มิได้ขอร้องและเสียค่าธรรมเนียนตามกระ บวนวิธีพิจารณาอย่างไร นั้น ศาลย่อมรับฟังคำเบิกความนั้นเป็นพยาน ไม่ได้./

คดีนี้ โจทก์จำเลยพิพาทกันเรื่องที่ดิน ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ที่ดินหมาย ค. เป็นของโจทก์ ที่บ้านหมาย ก. และนาหมาย ข. เป็นของนายช่วยจำเลย ที่นาหมายเลข ๒ แปลงหมาย ค. เป็นของนายจวนผู้ร้องสอด.

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ที่หมาย ก.ข.เป็นของโจทก์ เรือนในที่หมาย ก.เป็นของนายช่วย ให้รื้อถอนไป นอกจากนี้ คงยืน

นายช่วยจำเลยฎีกา,

ศาลฎีกาคงฟังตามศาลอุทธรณ์ ที่จำเลยอ้างในชั้นฎีกาว่า โจทก์เบิกความเป็นพยานไว้ในคดีก่อน ซึ่งนายจวน สำราญสุข เป็นจำเลยต่างกับคดีนี้นั้น จำเลยเป็นแต่ระบุอ้างคำเบิกความไว้เท่านั้น หาได้ขอร้องและเสียค่าธรรมเนียมตามกระบวน วิธิพิจารณาอย่างไร ไม่ จึงรับฟังเป็นพยานไม่ได้ จึงให้ยกฎีกาจำเลยเสีย

คงพิพากษายืน.