คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 885/2490

เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ยกคำฟ้องของโจทก์ คำสั่งศาลอุทธรณ์ที่กำหนดวิธีการชั่วคราวก่อนคำพิพากษาก็เป็นอันยกเลิกไปในตัว ตาม ป.ม.วิ.แพ่ง มาตรา 260(1)

คดีนี้โจทก์เป็นฝ่ายแพ้คดีในชั้นศาลแพ่ง โจทก์อุทธรณ์คำพิพากษาของศาลแพ่ง และได้ขอให้ศาลอุทธรณ์ยึดทรัพย์จำเลยไว้ในเหตุฉุกเฉินก่อนคำพิพากษา ศาลอุทธรณ์ได้มีคำสั่งที่ ๑๘๐/๒๔๙๐ ให้ยึดทรัพย์จำเลยไว้ในระหว่างอุทธรณ์ ตาม ป.ม.วิ.แพ่ง ม. + จำเลยยื่นคำร้องตาม ม. ๒๖๗ ขอให้ยกเลิกคำสั่งศาลอุทธรณ์ที่ ๑๘๐/๒๔๙๐ เสีย ศาลอุทธรณ์สั่งยกคำร้องของจำเลย

จำเลยฎีกาคำสั่ง

ศาลฎีกาเห็นว่า บัดนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาในคดีเรื่องนี้แล้ว โดยพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นที่พิพากษายกฟ้องโจทก์ ฉะนั้นคำสั่งศาลอุทธรณ์ที่กำหนดวิธีการชั่วคราวก่อนคำพิพากษา จึงเป็นอันยกเลิกไปในตัว ตาม ป.ม.วิ.แพ่ง ม. ๒๖๐(๑) ฎีกาจำเลยจึงไม่มีประเด็นที่ศาลฎีกาจะต้องวินิจฉัย ให้ยกฎีกาจำเลยเสีย