คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 885/2502

พวกของจำเลยได้เอาขวานตีศีรษะน้องชายผู้เสียหาย ผู้เสียหายและน้องชายไล่ตามพวกของจำเลย ๆ เอาปืนยิงถูกขาน้องชายผู้เสียหาย พอผู้เสียหายจะเข้าแย่งปืนจากพวกของจำเลย จำเลยใช้มีดปลายแหลมยาว 1 คืบ แทงถูกหน้าอกผู้เสียหาย มีบาดแผลที่หน้าอกขวาใต้กระดูกไหปลาร้า 5 เซนติเมตร กว้าง 1 1/2 เซนติเมตร ยาว 3 1/2 เซนติเมตร ลึกชอนผิวหนังไปทางรักแร้ขวา 13 เซนติเมตร แสดงว่าแทงโดยแรงจนสุดหรือเกือบสุดมีดการที่ผู้เสียหายไม่ถึงตาย อาจเป็นเพราะคมมีดไม่ได้ปักลงไปในส่วนลึกของร่างกายก็เป็นได้ การกระทำของจำเลยมีความผิดฐานพยายามฆ่าคน

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยพยายามฆ่านายจันทร์ และนายพิณ ขอให้ลงโทษ

จำเลยที่ ๑ ปฏิเสธ จำเลยที่ ๒ ให้การว่า นายพิณถือมีดวิ่งตรงเข้ามา เกรงจะทำร้ายจำเลย ๆ จึงเสือกมีดไปพร้อมกับวิ่งหนี จำเลยทำไปเพื่อป้องกันตัว

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยที่ ๒ มีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ , ๘๐, ๘๓ วางโทษจำคุก ๑๐ ปี คำให้การมีประโยชน์แก่การพิจารณาลดโทษให้ ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๗๘ คงจำคุก ๖ ปี ๘ เดือน ยกฟ้องจำเลยที่ ๑

จำเลยที่ ๒ อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยที่๒ มีผิดตาม มาตรา ๒๙๕ ให้จำคุก ๒ ปี ลดโทษ ๑ ใน ๓ คงจำคุก ๑ ปี ๔ เดือน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่านายสมบูรณ์พวกของจำเลยเอาขวานตีศีรษะนายจันทร์น้องชายของนายพิณ นายจันทร์นายพิณไล่ตามนายฉาย นายสมบูรณ์ไป นายฉายเอาปืนยิงถูกขานายจันทร์ พอนายพิณจะเข้าแย่งปืนจากนายฉายจำเลยใช้มีดปลายแหลมยาว ๑ คืบ แทงถูกหน้าอกนายพิณ เห็นได้ว่ามีเจตนาจะฆ่านายพิณ เพราะหมายแทงหน้าอกอันเป็นส่วนสำคัญของร่างกาย บาดแผลปรากฏว่า ที่หน้าอกขวาใต้กระดูกไหปลาร้า ๕ เซนติเมตร กว้าง ๑ ๑/๒ เซนติเมตร ยาว ๓ ๑/๒ เซนติเมตร ลึกชอนผิวหนังไปทางรักแร้ขวา ๑๓ เซนติเมตร แสดงว่าแทงโดยแรงจนสุดหรือเกือบสุดตัวมีด การที่นายพิณไม่ตาย อาจเป็นเพราะคมมีดไม่ได้ปักลงไปในส่วนลึกของร่างกายก็เป็นได้

พิพากษาแก้ว่า จำเลยที่ ๒ มีผิดฐานพยายามฆ่าคน ให้บังคับคดีลงโทษจำเลยที่ ๒ ตามศาลชั้นต้น