คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 888/2487

สิ่งของที่บุคคลไช้หรือมีไว้โดยเจตนาจะไช้อันเปนความผิดไนตัวนั้น ต่างกับสิ่งของที่บุคคลไช้หรือมีไว้โดยเจตนาจะไช้กะทำผิดสาลจะริบไม่ได้

ทรัพย์ที่ได้มาโดยการกะทำผิดหมายถึงกะทำผิดและได้ทรัพย์นั้นมา

ซื้อธนบัตรต่างประเทสโดยมิได้รับอนุญาตนัยมีความผิดนั้น จะริบธนบัตรนั้นไม่ได้

อ้างดีการที่ 470/2484

สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์พิพากสาต้องกันไห้ลงโทสจำเลยถานซื้อเงินตราต่างประเทสไว้จำหน่ายโดยไม่ได้รับอนุญาต สาลชั้นต้นไห้ริบเงิน แต่สาลอุธรน์ไม่ริบ

โจทดีกาขอไห้ริบเงินตามกดหมายอาญามาตรา ๒๗

สาลดีกาวินิฉัยว่า การสั่งริบตามมาตรา ๒๗ นี้ มีสองหย่างคือ สิ่งของที่บุคคลไช้หรือมีไว้โดยเจตนาจะไช้กะทำผิดหย่างหนึ่ง อันต่างกับเรื่องการหรือการไช้เปนความผิดไนตัวเอง ธนบัตรไนคดีนี้ไม่ไช่สิ่งของที่จำเลยไช้หรือมีไว้โดยเจตนาจะไช้ไนการกะทำผิด และจะว่าเปนทรัพย์ที่ได้มาโดยการกะทำผิดไม่ได้ เพราะทรัพย์ที่ได้มาโดยการกะทำผิดหมายถึงกะทำผิดและได้ทรัพย์นั้นมา คดีนี้จำเลยมีผิดเพราะไม่มีไบอนุญาตไม่ไช่การซื้อขายธนบัตรต่างประเทสเปนผิด จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรน์