คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 907/2490

คำว่า "ท้องตลาด" ใน ป.พ.ม.มาตรา 1332 หมายความถึง "ที่ชุมนุมแห่งการค้า"

ผู้ที่อ้างว่าซื้อทรัพย์มาจากตลาดตาม ป.ม.แพ่งฯ มาตรา 1332 นั้นมีหน้าที่นำสืบก่อน

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ซื้อสายพานไว้จากพ่อค้าในท้องตลาดด้วยความสุจริต จำเลยพาตำรวจมายึดไปจากโจทก์ โดยอ้างว่า เป็นสายพานของจำเลยซึ่งถูกผู้ร้ายลักไปแล้วจำเลยได้รับสายพานนั้นคืนไปจากตำรวจ จึงขอให้จำเลยคืนสายพาน หรือใช้ราคา ๒๐๓๕ บาทให้แก่โจทก์

ศาลชั้นต้นพิพากษา ให้จำเลยคืนสายพานแก่โจทก์ ถ้าไม่คืนก็ให้ใช้ราคาสายพานพร้อมทั้งดอกเบี้ย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คำว่า "ท้องตลาด" ในบทบัญญัติ ป.พ.พ.มาตรา ๑๓๓๒ หมายความถึงที่ชุมนุมแห่งการค้า เมื่อโจทก์อ้างว่าซื้อจากท้องตลาด โจทก์ก็มีหน้าที่นำสืบแต่ข้อเท็จจริงยังไม่พอฟังว่า ร้านที่โจทก์ซื้อสายพานมาอยู่ในท้องตลาด โจทก์ไม่มีสิทธิที่จะได้รับค่าชดใช้ราคาทรัพย์สินที่ซื้อมา จึงพิพากษากลัยให้ยกฟ้อง