คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 908/2497

ผู้เสียหายเป็นผู้ก่อเหตุและถือปืนเดินแกว่งเข้าหาจำเลยในระยะใกล้ชิด ห่างกันเพียงประมาณ 1 ศอก ส่อแสดงว่าจะทำร้ายจำเลยจำเลยใช้ขวานตีผู้เสียหาย 1 ที การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ

โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ 6 ธันวาคม 2495 จำเลยบังอาจใช้ขวานฟันพลตำรวจส่ง ธุระ บาดเจ็บสาหัส จำเลยเคยต้องโทษ พ้นโทษยังไม่เกิน 5 ปี ขอให้ลงโทษและเพิ่มโทษ

จำเลยให้การภาคเสธว่าได้กระทำไปเพื่อป้องกันชีวิต

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวเกินกว่าเหตุ ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 256, 53 จำคุก 9 เดือนเพิ่มโทษตามมาตรา 72 อีก 1 ใน 3 รวมจำคุก 1 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยได้กระทำการป้องกันชีวิตของจำเลยพอสมควรแก่เหตุ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าผู้เสียหายเป็นผู้ก่อเหตุบุกรุกเข้าไปถึงที่อยู่อาศัยจำเลย ด่าและถือปืนเดินแกว่งเข้าหาจำเลยในระยะใกล้ชิดห่างกันเพียงประมาณ 1 ศอก ส่อแสดงว่าจะกระทำร้ายจำเลย จำเลยใช้ขวานตีผู้เสียหาย 1 ที การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์