คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 908/2497

ผู้เสียหายเป็นผู้ก่อเหตุและถือปืนเดินแกว่งเข้าหาจำเลยในระยะใกล้ชิด ห่างกันเพียงประมาณ 1 ศอกส่อแสดงว่าจะทำร้ายจำเลย จำเลยใช้ขวานตีผู้เสียหาย 1 ที การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ

โจทย์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ ๖ ธันวาคม ๒๔๙๕ จำเลยบังอาจใช้ขวานฟันพลตำรวจส่ง ธุระบาดเจ็บสาหัส จำเลยเคยต้องโทษ พ้นโทษยังไม่เกิน ๕ ปี ขอให้ลงโทษและเพิ่มโทษ

จำเลยให้การภาคเสธว่าได้กระทำไปเพื่อป้องกันชีวิต

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวเกินกว่าเหตุ ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๒๕๖,๕๓ จำคุก ๙ เ ดือน เพิ่มโทษตามมาตรา ๗๒ อีก ๑ ใน ๓ รวมจำคุก ๑ ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยได้กระทำการป้องกันชีวิตของจำเลยพอสมควรแกเหตุ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าผู้เสียหายเป็นผู้ก่อเหตุบุกรุกเข้าไปถึงที่อยู่อาศัยจำเลย ด่าและถือปืนเดินแกว่งเข้าหาจำเลยในระยะใกล้ชิดห่างกันเพียงประมาณ ๑ ศอก ส่อแสดงว่าจะกระทำร้ายจำเลย จำเลยใช้ขวานตีผู้เสียหาย ๑ ที การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์