คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 912/2492

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกได้บังอาจสมคบกันมีหลาวและมีดตอกเป็นอาวุธ บุกรุกเข้าไปในเขตที่นาของนายวิงโดยมีเจตนาจะมิให้นายวิงครอบครองที่นาได้โดยปกติสุขโดยจำเลยมิได้มีอำนาจที่จะทำได้โดยชอบด้วยกฎหมายดังนี้ ฟ้องของโจทก์ย่อมครบองค์ความผิดฐานบุกรุกแล้วเพราะความผิดฐานบุกรุกเจตนาอันเป็นมูลฐานอยู่ที่เจตนาจะมิให้ผู้อื่นครอบครองทรัพย์ของเขา อันพึงเคลื่อนจากที่มิได้โดยความปกติสุข มิได้อยู่ที่เข้าถือเอาทรัพย์ หรือเพื่อจะถือเอาทรัพย์

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกได้บังอาจสมคบกันมีหลาวและมีดตอกเป็นอาวุธบุกรุกเข้าไปในเขตที่นาของนายวิง โดยมีเจตนาจะมิให้นายวิงครอบครองที่นาได้โดยปกติสุข โดยจำเลยมิได้มีอำนาจที่จะทำได้โดยชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 327, 328, 329

ศาลชั้นต้นตรวจฟ้องแล้วเห็นว่า ฟ้องโจทก์ไม่เข้าเกณฑ์แห่งความผิดฐานบุกรุก พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ฟ้องโจทก์บรรยายการกระทำครบองค์ความผิดฐานบุกรุกแล้ว พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาต่อไป แล้วพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ในเรื่องความผิดฐานบุกรุกนั้นเจตนาอันเป็นมูลฐาน อยู่ที่เจตนาจะมิให้ผู้อื่นครอบครองทรัพย์ของเขาอันพึงเคลื่อนจากที่มิได้โดยความปกติสุขต่างหาก มิได้อยู่ที่เข้าถือเอาทรัพย์ หรือเพื่อจะถือเอาทรัพย์ดังศาลล่างยกขึ้นกล่าว ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยชอบแล้ว

พิพากษายืน