คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 913/2490

คณะกรรมการควบคุมค่าเช่า ฯลฯ ลงมติให้ความยินยอมแก่ผู้ให้เช่าเลิกให้ผู้เช่าใช้หรือรับประโยชน์ในเคหะที่เช่าตั้งแต่ก่อนบังคับใช้ พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน 2489 แม้จะแจ้งมติให้คู่กรณีทราบภายหลังที่ใช้พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขันพ.ศ.2489 แล้ว สิทธิของผู้ให้เช่าที่จะฟ้องขับไล่ผู้เช่า ก็ย่อมเกิดขึ้นนับแต่เวลาที่คณะกรรมการให้ความยินยอม และหาถูกกระทบกระเทือนโดย พระราชบัญญัติใหม่อย่างใดไม่

ได้ความว่าคณะกรรมการควบคุมค่าเช่า ได้ประชุมปรึกษากันในวันที่11 มีนาคม 2489 และลงมติให้ความยินยอมให้โจทก์ซึ่งเป็นผู้ให้เช่าเคหะเลิกให้ผู้เช่าใช้หรือรับประโยชน์ในเคหะที่เช่าได้ตั้งแต่วันที่ 11 มีนาคม 2489 ซึ่งเป็นวันก่อนใช้พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า ฯลฯ 2489 แต่เพิ่งแจ้งให้จำเลยซึ่งเป็นผู้เช่าทราบเมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2489 ซึ่งเป็นการภายหลังที่พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า ฯลฯ 2489 ใช้บังคับแล้ว โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยโดยอ้างความยินยอมของคณะกรรมการดังกล่าวแล้ว

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ขับไล่จำเลย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คณะกรรมการได้ให้ความยินยอมแล้วในเวลาที่คณะกรรมการมีอำนาจบริบูรณ์อยู่ตามกฎหมาย สิทธิของโจทก์ที่จะฟ้องขับไล่จำเลยย่อมต้องเกิดขึ้นนับแต่เวลาที่คณะกรรมการให้ความยินยอมนั้น การได้ทราบมติในภายหลัง หาเป็นข้อสำคัญไม่ และสิทธิของโจทก์ที่จะฟ้องขับไล่ก็หาได้ถูกกระทบกระเทือนโดยพระราชบัญญัติใหม่อย่างไรไม่ จึงพิพากษายืน