คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 916/2493

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดิน จำเลยให้การต่อสู้ว่าเป็นที่ของจำเลย ดังนี้ จำเลยจะนำสืบว่าได้มีสัญญาประนีประนอมยอมความอันเกี่ยวกับที่ดินนี้ไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องนอกประเด็น ทั้งไม่มีผลแก่คดี

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยอาศัยปลูกเรือนในที่ดินของโจทก์ บัดนี้ไม่ประสงค์ให้จำเลยอยู่ จึงขอให้ขับไล่

จำเลยต่อสู้ว่า ได้หักล้างถางพงที่พิพาททำเป็นสวนมา ไม่ได้อาศัย

ศาลชั้นต้นเชื่อตามพยานโจทก์ จึงพิพากษาขับไล่จำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลชั้นต้นสั่งรับเฉพาะข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับสัญญาประนีประนอมยอมความศาลฎีกาเห็นว่า ในคำให้การต่อสู้คดีของจำเลยไม่มีข้อความว่าได้ทำสัญญาประนีประนอมยอมความกันที่อำเภอแล้ว จำเลยจะนำสืบเกี่ยวกับสัญญาประนีประนอม ซึ่งมีว่าตกลงจะรังวัดเขตกัน แต่ไม่ตกลงวัดกัน เพราะไม่รู้ว่าที่ของจำเลยอยู่ในที่ดินโจทก์หรือไม่สืบไม่ได้เป็นเรื่องนอกประเด็นและไม่มีผลแก่คดี

พิพากษายืน