คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 916/2493

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดิน จำเลยให้การต่อสู้ว่าเป็นที่ของจำเลยดังนี้จำเลยจะนำสืบว่าได้มีสัญญาปราณีประนอมยอมความอันเกี่ยวกับที่ดินนี ไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องนอกประเด็น ทั้งไม่มีมีผลแก่คดี

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยอาศัยปลูกเรือนในที่ดินของโจทก์ บัดนี้ไม่ประสงค์ให้จำเลยอยู่จังขอให้ขับไล่

จำเลยต่อสู้ว่า ได้หักล้างถางพงที่พิพาททำเป็นสวนมา ไม่ได้อาศัย

ศาลชั้นต้นเชื่อตามพะยานโจทก์ จึงพิพากษาขับไล่จำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลชั้นต้นสั่งรับฉะเพาะข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับสัญญาปราณีประนอมยอมความศาลฎีกาเห็นว่า ในคำให้การต่อสู้คดีของจำเลยไม่มีข้อความว่า ได้ทำสัญญาปราณี ประนอมยอมความกันที่อำเภอแล้ว จำเลยจะนำสืบเกี่ยวกับสัญญาปราณี ประนอม ซึ่งมีว่าตกลงจะรังวัดเขตต์กันแต่ไม่ตกลงวัดกัน เพราะไม่รู้ว่าที่ของจำเลยอยู่ในที่ดินโจทก์หรือไม่ สืบไม่ได้เป็นเรื่องนอกประเด็นและไม่มีผลแก่คดี

พิพากษายืน