คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 917/2500

กฎหมายมาตรานี้ได้บัญญัติเกี่ยวกับการจ่ายเงินสินบนและรางวัลไว้ว่าให้แบ่งจ่ายจากค่าปรับสี่ส่วนในห้าถ้าผู้กระทำผิดถูกลงโทษปรับแล้วไม่ชำระค่าปรับจึงให้จ่ายจากเงินที่ได้จากการขายทอดตลาดของกลางแต่ถ้าผู้กระทำผิดไม่ได้ถูกลงโทษปรับโดยถูกลงโทษจำคุกสถานเดียวก็ไม่มีทางจะคำนวณแบ่งส่วนมาจ่ายเป็นเงินค่าสินบนและรางวัลให้แก่ผู้นำจับและผู้จับได้

คดีได้ความตามฟ้องและคำรับสารภาพของจำเลยว่า จำเลยได้นำโค6 ตัวเข้ามาในราชอาณาจักรโดยไม่ได้รับอนุญาต

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมการส่งออกไปนอกและการนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้าบางอย่าง พ.ศ. 2482มาตรา 9 แก้ไขเพิ่มเติมโดยฉบับที่ 3 พ.ศ. 2490 มาตรา 3 ให้จำคุก 4 เดือน จำเลยรับลดกึ่ง คงจำคุก 2 เดือน ของกลางริบ แต่เนื่องจากศาลใช้ดุลพินิจลงโทษจำคุกจำเลยสถานเดียว จึงให้ยกคำขอจ่ายสินบนกับรางวัลแก่ผู้นำจับและผู้จับเสีย

โจทก์อุทธรณ์ ขอให้จ่ายเงินสินบนและรางวัลตามฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ขอให้จ่ายเงินค่าสินบนและรางวัลจากเงินที่ขายของกลางได้

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามพระราชบัญญัติควบคุมการส่งออกไปนอกและการนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้าบางอย่าง (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2490มาตรา 3 ได้บัญญัติเกี่ยวกับการจ่ายเงินสินบนและรางวัลไว้ว่า ให้แบ่งจ่ายจากค่าปรับสี่ส่วนในห้า ถ้าผู้กระทำผิดถูกลงโทษปรับแล้วไม่ชำระค่าปรับ จึงให้จ่ายจากเงินที่ได้จากการขายทอดตลาดของกลางจึงเห็นได้ว่า ถ้าผู้กระทำผิดไม่ได้ถูกลงโทษปรับ ก็ไม่มีทางจะคำนวณแบ่งส่วนมาจ่ายเป็นค่าสินบนและรางวัลให้ได้ คดีนี้ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกสถานเดียว คำขอของโจทก์ที่ให้จ่ายเงินสินบนและรางวัลแก่ผู้นำจับและผู้จับย่อมตกไป ให้ยกฎีกาโจทก์ พิพากษายืน