คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 923/2485

ซื้อขายเรือนเพื่อรื้อถอนไปไม่จำต้องจดทเบียน อ้างดีกาที่ 169/2478 แม้จะได้ความว่าเรือนรายพิพาทเปนของจำเลย แต่จำเลยยอมไห้ผู้อื่นขายโดยจำเลยรู้หยู่ด้วยความเต็มไจและผู้ซื้อก็ซื้อโดยความสุจริต ผู้ซื้อย่อมได้กัมสิทธิ์ไนทรัพย์นั้น

ผู้ร้องร้องขัดทรัพย์เรือนตามบัญชีขายทอดตลาดหมายเลข ๑ ซึ่งผู้ร้องอ้างว่าได้ซื้อไว้จากนายเขียนนางจัน ฝ่ายโจทแก้ว่าทรัพย์รายนี้เดิมเปนของนายขาวนางมาบิดามารดานางปิ่นจำเลย ตกได้แก่นางปิ่นนางจัน ๆ และผู้ร้องสมคบกันจะฉ้อโกง โจทขอไห้ยกคำร้อง

สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วสั่งยกคำร้อง

ผู้ร้องอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสากลับคำสั่งสาลชั้นต้นไห้ถอนการยึด

โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่าการซื้อขายเรือนระหว่างผู้ร้องกับนายเขียนนางจัน ไม่จำต้องจดทะเบียนตามประมวนกดหมายแพ่งและพานิชย์มาตรา ๔๕๖ เพราะได้ความว่าซื้อเพื่อรื้อถอนไปดังสาลดีกาได้เคยวินิฉัยไว้เปนบันทัดถานไนคำพิพากสาดีกาที่ ๑๖๙/๒๔๗๘ ส่วนข้อที่ว่าเรือนเปนของจำเลยนายเขียนนางจันไม่มีอำนาดขายนั้น ก็ได้ความว่าขณะทำสัญญาซื้อขายจำเลยได้หยู่รู้เห็นและกล่าวรับรองว่าไม่ไช่ของจำเลย จำเลยไม่เกี่ยวข้อง ทั้งนายบุณธัมจำเลยก็ได้ลงนามเปนพยานไนสัญญาซื้อขายด้วย เปนการสแดงไห้เห็นว่า แม้เรือนจะเปนของจำเลย ๆ ก็ยินยอมไห้นายเขียนนางจันขาย ผู้ร้องซึ่งเปนผู้ซื้อโดยสุจริตจึงควนได้กัมสิทธิ์ พิพากสายืนตามสาลอุธรน์