คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 937/2497

บาดแผลที่จำเลยทำร้ายมี 2 แห่งแห่ง 1 ริมฝีปากบนข้างขวา2 หางตาซ้ายด้านล่างถูกของแข็งไม่มีคม 2 แห่งแผลที่ 1 ฟันโยกมีโลหิตออกภายนอกเล็กน้อยแผลที่ 2 บวมเขียวช้ำ รักษาประมาณ 7 วันหาย ดังนี้เป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา254

(อ้างฎีกาที่ 22/2475)

คดีมาสู่ศาลฎีกาเฉพาะจำเลยที่ 1 ซึ่งได้ความว่าจำเลยทั้งสองได้สมัครใจเข้าวิวาทกันในท้องถนนหลวง ปรากฏตามรายงานชันสูตรบาดแผลว่าจำเลยที่ 2 มีบาดแผล 2 แห่ง 1. ริมฝีปากบนข้างขวา 2. หางตาซ้ายด้านล่างถูกของแข็งไม่มีคมรวม 2 แห่งแผลที่ 1 ฟันโยก มีโลหิตออกเล็กน้อย แผลที่ 2 บวมเขียวซ้ำ เป็นบาดแผลเล็กน้อยรักษา 7 วันหาย โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254, 338

จำเลยที่ 1 ปฏิเสธ จำเลยที่ 2 รับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสองมีผิดตามมาตรา 254 ให้จำคุกจำเลยที่ 1,2 เดือน ปรับ 200 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องเฉพาะจำเลยที่ 1

โจทก์ฎีกาว่าบาดแผลของที่จำเลยที่ 1 ทำร้ายจำเลยที่ 2 ถึงบาดเจ็บลงโทษได้ตามมาตรา 254

ศาลฎีกาเห็นว่า บาดแผลของจำเลยที่ 2 ที่ถูกจำเลยที่ 1 ทำร้ายนั้นได้รับความบาดเจ็บเพราะฟันโยกและโลหิตไหล ควรถือได้ว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บตามมาตรา 254

พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลยที่ 1 ตาม มาตรา 254 มีกำหนด 2 เดือนปรับ 200 บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษไว้ภายในระยะเวลา 2 ปี