คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 942/2491

ฟ้องฎีกาว่า คำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นการคลาดเคลื่อน ไม่ชอบด้วยกฎหมาย คำพิพากษาศาลชั้นต้นเป็นการสอดคล้องต้องด้วยวิธีพิจารณาในทางอาญายิ่งนัก ไม่ได้กล่าวให้ชัดเจนว่า ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยคลาดเคลื่อนและไม่ชอบด้วยกฎหมายอย่างไร เป็นฟ้องฎีกาที่ไม่ถูกต้องตามมาตรา 195 ป.ม.วิ.อาญา ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันนำเกลือออกนอกราชอาณาจักรโดยไม่ได้รับอนุญาต และจำเลยที่ ๒ - ๔ ทุจจริตต่อหน้าที่ไม่จับกุมผู้กระทำผิด โดยปราศจากเหตุผลอันสมควร ขอให้ลงโทษ จำเลยที่ ๑ ให้การรับสารภาพ จำเลยที่ ๒ - ๔ ให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยที่ ๑ ตามฟ้อง และยกฟ้องจำเลยที่ ๒ - ๔ เพราะเหตุฟ้องเคลือบคลุม ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้วินิจฉัยข้อเท็จจริง จำเลยทั้ง ๔ ต่อไป แล้วพิพากษาใหม่ตามรูปคดี

จำเลยทั้ง ๔ ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยกล่าวในฟ้องฎีกาว่า เห็นว่าคำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นการคลาดเคลื่อนไม่ชอบด้วยกฎหมาย คำพิพากษาศาลชั้นต้นเป็นการสอดคล้องต้องด้วยวิธีพิจารณาในทางอาญายิ่งนัก ไม่ได้กล่าวให้ชัดเจนว่า ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยคลาดเคลื่อนและไม่ชอบด้วยกฎหมายอย่างไร ซึ่งตามป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๙๕ ว่า ข้อกฎหมายทั้งปวงอันคู่ความอุทธรณ์ร้องอ้างอิงให้แสดงโดยชัดเจนในฟ้องอุทธรณ์ ฯลฯ จึงไม่ชอบที่จะรับวินิจฉัยฟ้องฎีกาของจำเลย

ให้ยกฎีกา