คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 945/2504

โจทก์เคยฟ้องจำเลยขอให้เปิดเหมืองและใช้ค่าเสียหาย ศาลพิพากษาให้จำเลยเปิดเหมือง ส่วนค่าเสียหายให้ยก และศาลได้ออกหมายบังคับคดีแล้ว จำเลยเปิดเหมืองพอเป็นพิธีได้เดือนเศษก็ปิดเหมืองอีก เป็นเหตุให้น้ำท่วมนาโจทก์เสียหาย ดังนี้ โจทก์ฟ้องจำเลยเรียกค่าเสียหายได้ ไม่เป็นฟ้องซ้ำตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 148 แม้รูปคดีเช่นนี้ได้มีคำพิพากษาฎีกาที่ 921/2503 ตัดสินว่าโจทก์ร้องขอให้บังคับจำเลยในคดีเดิมได้ ก็หมายความเพียงว่า เมื่อเห็นได้ว่าจำเลยหลีกเลี่ยงไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษา โจทก์จึงร้องขอให้บังคับในคดีเดิมได้ แต่ไม่ได้หมายความว่า เมื่อจำเลยกระทำละเมิดใหม่แล้ว โจทก์จะฟ้องเป็นคดีใหม่ไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่า ได้เคยฟ้องจำเลยขอให้เปิดเหมืองตามสภาพเดิม และใช้ค่าเสียหาย ศาลพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี แต่ให้ยกคำขอใช้ค่าเสียหาย ปรากฎตามคดีแพ่งแดงที่ ๒๓๑/๒๕๐๐ ศาลได้ออกหมายบังคับคดี จำเลยได้รื้อดินที่ปิดเหมืองพอเป็นพิธีได้ ๑ เดือนเศษก็ทำการปิดเหมืองอีกเป็นเหตุให้น้ำท่วมนาโจทก์เสียหายทำนาไม่ได้ผลในปี พ.ศ. ๒๕๐๐ เป็นเงิน ๒,๗๐๐ บาท ปี พ.ศ. ๒๕๐๑ เป็นเงิน ๑,๗๐๐ บาท จึงฟ้องขอให้จำเลยใช้ค่าเสียหายดังกล่าว

จำเลยให้การปฏิเสธ แต่ก่อนสืบพยานโจทก์ จำเลยรับว่าได้ปิดทำนบตามฟ้องจริง แต่ไม่เสียหายแก่โจทก์

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วเห็นว่าเป็นฟ้องซ้ำ พิพากษายกฟ้องโดยไม่ต้องวินิจฉัยข้อเท็จจริง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหายในการละเมิดครั้งใหม่ ไม่เป็นฟ้องซ้ำ พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้วินิจฉัยข้อเท็จจริงแล้วพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกาว่าเป็นฟ้องซ้ำ

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามฟ้องเป็นเรื่องจำเลยทำละเมิดขึ้นใหม่ ไม่เป็นฟ้องซ้ำตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๔๘ แม้จะมีคำพิพากษาฎีกาที่ ๙๒๑/๒๕๐๓ พิพากษาว่า การที่จำเลยเปิดเหมืองตามคำบังคับได้เพียงเดือนเดียวแล้วจำเลยกลับปิดเหมืองใหม่ในที่ห่างกันเพียงแขนเดียว โจทก์ย่อมร้องขอให้บังคับในคดีเดิมได้ก็ดี ก็หมายความเพียงว่า เมื่อเห็นว่าเป็นการหลีกเลี่ยงไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษา โจทก์จึงขอให้บังคับในคดีเดิมได้เช่นนั้น แต่ไม่ได้หมายความว่าเมื่อจำเลยกระทำลงใหม่แล้วโจทก์จะฟ้องเป็นคดีใหม่ไม่ได้

พิพากษายืน