คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 992/2519

ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นสั่งเกี่ยวกับคำร้องขอให้มีการพิจารณาใหม่ของจำเลย แล้วดำเนินกระบวนพิจารณาและพิพากษาใหม่ตามรูปคดี โจทก์ฎีกาว่าข้อเท็จจริงควรฟังว่าที่พิพาทเป็นที่ไม่มีโฉนด โจทก์ซื้อและครอบครองด้วยเจตนาเป็นเจ้าของมากว่า 20 ปีโจทก์ฟ้องคดีโดยสุจริต ดังนี้ โจทก์มิได้ฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ว่ามีเหตุผลประการใดที่ศาลอุทธรณ์ไม่ควรพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น แต่กลับไปฎีกาคัดค้านข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ไม่ได้หยิบยกขึ้นวินิจฉัย จึงเป็นฎีกาไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยนำเจ้าพนักงานที่ดินรังวัดชี้ขาดโฉนดที่ดินของจำเลยเกินเข้ามาในที่ดินของโจทก์ทั้งแปลง ขอให้ห้ามจำเลยมาเกี่ยวข้องกับที่ดินโจทก์

จำเลยให้การว่า ที่พิพาทเป็นของจำเลยที่ 1 โจทก์ฟ้องคดีโดยไม่สุจริต

ในวันนัดสืบพยานโจทก์ จำเลยขาดนัดพิจารณา ศาลชั้นต้นสั่งว่าจำเลยขาดนัดพิจารณาให้สืบพยานโจทก์ไปฝ่ายเดียว และนัดฟังคำพิพากษา

ก่อนถึงวันนัดฟังคำพิพากษา จำเลยยื่นคำร้องขอให้มีการพิจารณาใหม่ศาลชั้นต้นสั่งว่าจะสั่งคำร้องในวันพิพากษา

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์และจดรายงานว่า ตามที่จำเลยยื่นคำร้องขอให้พิจารณาคดีใหม่นั้น เนื่องจากศาลพิพากษายกฟ้องโจทก์อยู่แล้วจึงไม่มีเหตุอันสมควรที่จะพิจารณาใหม่ ให้ยกคำร้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นสั่งเกี่ยวกับคำร้องขอให้มีการพิจารณาใหม่ของจำเลยแล้วดำเนินกระบวนพิจารณาพิพากษาใหม่ตามรูปคำส่วนค่าฤชาธรรมเนียมให้รวมสั่งเมื่อมีคำพิพากษาใหม่

โจทก์ฎีกาว่า ข้อเท็จจริงควรฟังว่าที่พิพาทเป็นที่ไม่มีโฉนด ซึ่งโจทก์ได้ซื้อและครอบครองโดยความสงบและโดยเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของติดต่อมาเป็นเวลากว่า 20 ปีแล้ว โจทก์ฟ้องคดีโดยสุจริต

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์มิได้ฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ที่ให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นสั่งเกี่ยวกับคำร้องขอให้มีการพิจารณาคดีใหม่ของจำเลย แล้วดำเนินกระบวนพิจารณาและพิพากษาใหม่ตามรูปคดีว่ามีเหตุผลประการใดที่ศาลอุทธรณ์ไม่ควรพิพากษาให้ยกคำพิพากษาของศาลชั้นต้น แต่กลับไปฎีกาคัดค้านข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์มิได้หยิบยกขึ้นวินิจฉัย จึงเป็นฎีกาที่ไม่ชอบศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

พิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์ ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นฎีกา ให้ศาลชั้นต้นรวมสั่งเมื่อมีคำพิพากษาใหม่