คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 996/2493

ในคดีก่อนโจทก์ถูกทายาทของผู้ตายฟ้องเรียกทรัพย์มรดกของผู้ตายจากโจทก์ โจทก์ต่อสู้ว่ามีส่วนได้ด้วย และต่อสู้ว่าได้เสียค่ารักษาพยาบาล ค่าจัดการศพ ค่าปลงศพผู้ตายไป ถ้าศาลพิพากษาให้ทายาทชนะคดีก็ขอให้หักค่าใช้จ่ายดังกล่าวให้โจทก์ด้วย ศาลพิพากษาให้ทายาทผู้ตายชนะคดี โดยไม่หักค่าใช้จ่ายดังกล่าวให้โจทก์เพราะวินิจฉัยว่าโจทก์ไม่มีสิทธิจะเรียกโจทก์ไม่ฎีกาต่อไป กลับมาฟ้องเรียกค่าใช้จ่ายดังกล่าวแก่ทายาทผู้ตายเป็นคดีใหม่อีกจึงเป็นการฟ้องซ้ำต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 148

โจทก์ฟ้องเรียกให้จำเลยชำระหนี้ค่ารักษาพยาบาลค่าจัดการศพและค่าปลงศพนางทับขำเกลี้ยง ซึ่งโจทก์อ้างว่าได้ใช้จ่ายไป 1,500 บาท เพราะจำเลยเป็นผู้รับมรดกนางทับจึงต้องรับผิดใช้เงินจำนวนนี้

คดีได้ความว่า เดิมนายผอมจำเลยเป็นโจทก์ฟ้อง นายแดงโจทก์เป็นจำเลย ขอให้ศาลแสดงว่าที่ดินเป็นของนายผอม รับมรดกจากนางทับนายแดงต่อสู้ว่าตนมีส่วนได้ที่ดินนี้ด้วย และว่านายแดงเป็นผู้รักษาพยาบาลและจัดการปลงศพนางทับได้ใช้จ่ายเงินไป 1,500 บาท ถ้าศาลพิพากษาให้นายผอมชนะคดีแล้ว ก็ขอให้หักเงินจำนวนนี้ให้แก่นายแดงด้วย คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นว่า นายผอมผู้เดียวมีสิทธิรับมรดกนางทับ ส่วนค่ารักษาพยาบาลและค่าปลงศพนางทับฟังว่านายแดงทำไปเพื่อตอบแทนคุณ มิได้ประสงค์จะเรียกคืนข้อต่อสู้ของนายแดงจึงฟังไม่ขึ้น นายแดงมิได้ฎีกาต่อไป มาฟ้องใหม่เป็นคดีนี้อีก

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าเป็นฟ้องซ้ำ ให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ค่ารักษาพยาบาล ค่าจัดการศพ และค่าปลงศพนางทับที่นายแดงฟ้องเรียกนี้ ได้เป็นประเด็นที่นายแดงได้ยกขึ้นต่อสู้ในคดีก่อน และศาลก็ได้วินิจฉัยให้ ถ้าหากนายแดงเห็นว่าศาลอุทธรณ์ไม่มีอำนาจวินิจฉัย โดยนายแดงมิได้ฟ้องแย้งแล้วนายแดงก็ชอบที่จะยกข้อนี้ขึ้นฎีกาในคดีก่อน แต่นายแดงมิได้โต้แย้งดังนั้นคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในคดีเรื่องก่อนจึงเป็นคำพิพากษาที่ผูกพันนายแดงอยู่ การที่นายแดงยกขึ้นมารื้อฟ้องอีกจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 148 พิพากษายืน