คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 6 (24)

กล่าวฟ้องว่าวันที่ 23 เวลากลางคืนหลังเที่ยงแสดงชัดเจนอยู่แล้วว่าเป็นเวลากลางคืนก่อน 24.00 น.ของวันที่ 23
คำว่าหลังเที่ยงย่อมเข้าใจได้ว่าหลังเที่ยงวันคือหลัง 12.00 น. ของวันนั้นหาใช่หลังเที่ยงคืนไม่
ปืนโดยปกติเป็นเครื่องประหารที่ร้ายแรงอยู่แล้ว ประกอบกับผู้บาดเจ็บถูกกระสุนปืนมีแผล 9 แห่งซึ่งผู้ชัณสูตร ฯ ว่าถ้าถูกที่สำคัญอาจถึงตายได้ เช่นนี้จำเลยจึงมีผิดฐานพยายามฆ่าคน.

เวลาจวนพลบค่ำยังไม่มืดนั้นยังไม่ใช่เวลากลางคืนตามความหมายแห่ง ก.ม.อาญา ม.6(24)
ฟ้องโจทก์กล่าวว่าเหตุเกิดเวลากลางวัน พยานโจทก์บางคนว่าเหตุเกิดตะวันตกดินแล้ว 2 อึดใจ บางคนว่า 3 อึดใจ และบางคนว่าขณะนั้นยังไม่มึด เช่นนี้สมควรจะได้ฟังพยานต่อไปให้สิ้นกระแสร์ความยังไม่ชอบที่จะสั่งงดสืบพยานอื่น ๆ เสีย

ข้อเท็จจริงฟังได้ว่า พระอาทิตย์ใกล้จะเริ่มขึ้นหรือกำลังเริ่มขึ้น ซึ่งตามธรรมดาย่อมมีแสงสว่างแล้ว ทั้งไม่มีคำพะยานปากใดว่าพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ดังนี้จะเรียกว่าเป็นเวลากลางวันยังไม่ได้

โจทฟ้องว่าเหตุเกิดวันที่ 6 ธันวาคม 2485 เวลากลางคืนจวนสว่างพยานโจทเบิกความว่าเหตุเกิดวันแรม 13 ค่ำเดือน 12 พ.ส.2485 เวลากลางคืนตอนเช้ามืดจวนสว่าง ไม่ถือว่าฟ้องผิดวัน (หมายเหตุ วันที่ 6 ธันวาคมตรงกับวันแรม 14 ค่ำ)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดระหว่างเวลาพระอาทิตย์ตกวันที่ 8 ถึงเวลาพระอาทิตย์ขึ้นวันที่ 9 ทางพิจารณาได้ความว่าเกิดเหตุเมื่อวันเวลา 1 นาฬิกาของวันที่ 8 ถือว่าโจทก์ฟ้องผิดวัน ต้องตัดสินยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดระหว่างคืนวันที่ 16 - 17 พะยานเบิกความว่าจำเลยทำผิดวันที่ 17 เวลา 3 น. ดังนี้ ไม่ต่างกับฟ้องลงโทษจำเลยได้.

ประกาศวิธีนับเวลาในราชการ พ.ศ.2471 พะยานเบิกความว่าจำเลยทำผิดวันที่ 15 เวลากลางคืน 1 นาฬิกานั้น+ถือว่าพยานหมายถึง+ วันที่ 14 ตามกฎหมายลักษณอาญา

+ว่าทำผิดคืนวันที่ 10 พิจารณาได้ความว่าทำผิดเวลาเที่ยงคืนเศษของ+วันที่ 9 ดังนี้ถือว่าข้อเท็จจริงที่พิจารณาได้ต่าง+ที่ปรากฎในฟ้อง ต้องยกฟ้องอ้างฎีกาที่ 502/2481,+77/2481 ที่ 1165/2481

กลางคืนต้องหมายความว่าเวลาระหว่างตั้งแต่พระอาทิตย์ตกไปจนพระอาทิตย์ขึ้น โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดในคืนวันขึ้น 9 คำทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่าจำเลยทำผิดเมื่อเวลา 4 นาฬิกาของคืนวันขึ้น 8 ค่ำดังนี้ ถือว่าโจทก์ฟ้องผิดวันต้องยกฟ้องอ้างฎีกาที่ 502/2481 และ 877/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดกในวันที่ 27 เวลากลางวัน ทางพิจารณาปรากฎว่าจำเลยทำผิดเวลา+ ทุ่มของคืนวันที่ 21 ดังนี้เรียกว่าโจทก์ฟ้องผิดวันต้องยกฟ้อง อ้างฎีกาที่ 502/2481 เมื่อโจทก์ฟ้องผิดวันอันเป็นเหตุในลักษณคดีจะต้องยกฟ้องแม้จำเลยให้+รับสารภาพก็ลงโทษจำเลยมิได้ ในคดีที่ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยมิได้ เมื่อมีเหตุในลักษณคดีจะต้องยกฟ้องโจทก์ศาลฎีกาก็วินิจฉัยคดีตลอดถึงตัวจำเลยที่ส่งสำเนาฎีฎาให้ไม่ได้นั้นด้วย