คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.การพิมพ์ พ.ศ.2476 ม. 14

เอกชนไม่มีอำนาจฟ้องตามพระราชบัญญัติการพิมพ์ เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับระเบียบควบคุมการพิมพ์โดยเฉพาะ
ผู้พิมพ์ซึ่งไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์ไม่มีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องผู้ละเมิดลิขสิทธิ์หนังสือนั้น
ศาลไม่อนุญาตให้คู่ความสืบพยานเพิ่มเติมได้ ไม่ผิดต่อประมวลวิธีพิจารณา เพราะเป็นการใช้ดุลพินิจ
จำเลยพิมพ์หนังสือของผู้เสียหายอันเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์และประทับตราปลอมดวงตราของผู้เสียหายในหนังสือนั้น ผิดฐานละเมิดลิขสิทธิ์กระทงหนึ่งและฐานปลอมหนังสืออีกกระทงหนึ่งด้วย ประชุมใหญ่ครั้งที่ 1 และที่ 3/85

เอกชนไม่มีอำนาจฟ้องตามพ.ร.บ.การพิมพ์ เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับระเบียบควบคุมการพิมพ์โดยฉะเพาะ. ผู้พิมพ์ซึ่งไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิไม่มีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องผู้ละเมิดสิขสิทธิหนังสือนั้น. ศาลไม่อนุญาตให้คู่ความสืบพะยานเพิ่มเติมได้ ไม่ผิดต่อประมวลวิธีพิจารณา เพราะเป็นการใช้ดุลพินิจ จำเลยพิมพ์หนังสือของผู้เสียหายอันเป็นการละเมิดลิขสิทธิ และประทับตราปลอมดวงตราของผู้เสียหายในหนังสือนี้ ผิดฐานละเมิดลิขสิทธิกะทงหนึ่งด้วย และฐานปลอมหนังสืออีกกะทงหนึ่งด้วย

ผู้ได้จัดการโรงพิมพ์และเป็นผู้ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานให้เป็นผู้พิมพ์โฆษณานั้น เมื่อพิมพ์หนังสือของผู้อื่นและใส่ชื่อผู้อื่นเป็นผู้พิมพ์โฆษณานั้นเป็นผิดกฎหมายอาญามาตรา 235 พรบ การพิมพ์มาตรา 15, 35, จะอ้างว่าเจ้าของโรงพิมพ์โดยคิดว่าความขอบธรรมที่จะทำได้มาเป็นข้อแก้ตัวไม่ได้ คดีที่ จำเลยไม่ได้ขอสืบพะยานเพื่อการใช้ดุลยพินิจกำหนดโทษ และคดีพอใช้ดุลยพินิจกำหนดโทษได้ แล้ว ศาลอุทธรณ์ไม่ควรให้สืบพะยานเพื่อการใช้ดุลยพินิจกำหนดโทษ