คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 205

ใช้กำลังฉุดหญิงแล้วขึ้นคร่อมกระทำชำเรา แต่มิได้ล่วงล้ำเข้าไปในอวัยยวะของหญิงมีผิดตาม ม.244-60
ปัญหาข้อเท็จจริงเมื่อฎีกาเป็นปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามแล้ว ศาลฎีกาไม่นัดฟังคำแถลงการณ์ตามที่ผู้ฎีการ้องขอ

ฟ้องอุทธรณ์โจทก์รับว่ายังมิได้รับมีประกาศให้ใช้ พ.ร.บ.อากรค่าน้ำในจังหวัดน่าน ภายหลังโจทก์ยื่นคำแถลงการณ์ว่าความจริงได้มีประกาศให้ใช้ พ.ร.บ.อากรค่าน้ำในจังหวัดน่านแล้วดังนี้ศาลอุทธรณ์จะรับไว้วินิจฉัยไม่ได้ เพราะไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งแห่งฟ้องอุทธรณ์ อ้างฎีกาที่ 1168/1169/2479

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษฐานสมคบกันเล่นการพะนันศาลจะลงโทษจำเลยในฐานเป็นเจ้ามือไม่ได้ คำร้องขอแถลงการณ์ด้วยปากนั้น จะต้องติดกับฎีกาจะมาร้องขอภายหลังไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดต่างกรรมต่างวาระ แต่โจทก์มุ่งขอให้ลงโทษฐานอื่น ส่วนในฐานยักยอก โจทก์เป็นแต่กล่าวรวม ๆ ว่าจำเลยยักยอกเงินหลวง มิได้กล่าวให้ขัดว่าจำเลยยักยอกหลายครั้งหลายหนดังนี้ ศาลจะลงโทษจำเลยฐานยักยอกเรียงกะทงมิได้ จำเลยต้องมีผิดกระทงเดียว. คำแถลงการณ์ที่นอกเหนือไปจากฎีกานั้น ศาลฎีกาไม่วินิจฉัยให้ ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 18 ฎีกาที่ยื่นภายในกำหนดอายุความนั้น แต่มีข้อบกพร่องโดยศาลให้ไปแก้เสียใหม่นั้นถือว่าได้ยื่นภายในกำหนดอายุความแล้ว

ฟ้องอุทธรณ์ที่กล่าวแต่เพียงว่าศาลชั้นต้นวินิจฉัยคลาดเคลื่อนไม่ต้องด้วยเหตุผลนั้น ไม่ถือว่าเป็นฟ้องอุทธรณ์อันจะพึงรับไว้พิจารณา

อุทธรณ์ที่กล่าวความย่อ ๆ ว่าพะยานโจทก์เบิกความแตกต่างกันในข้อสำคัญ ขอให้ยกฟ้องเช่นนี้เป็นการต้องห้ามตาม ม.193 ข้างต้น ศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัย
คำแถลงการณ์หาเป็นส่วนหนึ่งของอุทธรณ์ไม่ เป็นแต่เพียงคำอธิบายข้ออุทธรณ์เท่านั้น