คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.อ. ม. 321

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1041/2498 เวอร์ชัน 3 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ขอบเขตความรับผิดทางอาญาฐานรับของโจร กรณีได้รับส่วนแบ่งทรัพย์สินที่ได้มาจากการกระทำผิด

ในคดีเรื่องใช้ราคาทรัพย์ (ราคากระบือ) ในความผิดฐานรับของโจรนั้น เมื่อคดีได้ความว่าจำเลยไม่ได้สมคบในการได้กระบือนั้นมา เป็นแต่ได้รับส่วนแบ่งเนื้อกระบือบางส่วนเมื่อตายแล้ว และไม่ปรากฎว่าจำเลยได้รับไปเท่าใดเป็นราคาเท่าใด ดังนี้จำเลยไม่ต้องรับผิดใช้ราคากระบือทั้งหมดจะแบ่งให้จำเลยใช้ตามส่วนเนื้อกระบือที่ได้รับไปก็ไม่ได้เพราะคำนวนไม่ได้ว่าเป็นจำนวนและราคาเท่าใด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 704/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดฐานลักทรัพย์และการรับของโจร: การส่งต่อทรัพย์ที่ได้มาจากการลักทรัพย์

สร้อยคอทองคำของเจ้าทรัพย์ขาดหรือหลุดตกลงไปในกะเฌอมะปรางของจำเลยที่ 1 ๆ เก็บเอา เจ้าทรัพย์ขอคืนก็ไม่ยอมให้ เป็นความผิดฐานลักทรัพย์สำเร็จแล้ว จำเลยที่ 1 เดินเอาสร้อยไปส่งให้จำเลยที่ 2 ซึ่งอยู่ห่างสัก 4 วา จำเลยที่ 2 พาหนีไปดังนี้จำเลยที่ 1 มีความผิดฐานลักทรัพย์ส่วนจำเลยที่ 2 ผิดฐานรับของโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 643/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การรับซื้อทรัพย์สินจากผู้กระทำผิดโดยไม่ได้รับอนุญาต ไม่ถือเป็น 'ของได้มาโดยการกระทำผิด' ตามกฎหมาย

ของที่ได้มาโดยการกระทำอันเป็นความผิดโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานนั้นไม่ใช่เป็นของอันได้มาโดยกระทำผิดตามความหมายมาตราแห่งมาตรา 321 ผู้รับของเช่นนั้น จึงไม่มีผิดฐานรับของโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 277/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การแก้ไขฟ้องคดีลักทรัพย์: ผู้เสียหายที่แท้จริงและคำบรรยายฟ้องที่เพียงพอ

ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์ของผู้มีชื่อ ทางพิจารณาได้ความว่าผู้นั้นเป็นเพียงผู้ดูแลรักษาทรัพย์นั้นดังนี้ ถือว่าผู้นั้นเป็นผู้เสียหายไม่ใช่ข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง
ฟ้องกล่าวถึงทรัพย์ที่ถูกคนร้ายลักไปแล้วกล่าวว่าจำเลยลักหรือรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้าย แม้ไม่ระบุว่าจับได้จากจำเลยหรือจำเลยได้กระทำอย่างอื่นใดแก่ทรัพย์นั้น ก็ไม่ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 672/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การรับของโจร: หลักฐานการลักทรัพย์ไม่ชัดเจน แต่มีหลักฐานการรับรู้ว่าเป็นของร้าย

ไม่มีคนเห็นในเวลาที่โคถูกลักไป จนรุ่งขึ้นเวลาบ่าย จึงมีผู้เห็นจำเลยพาโคไปดังนี้ ไม่พอที่จะชี้ขาดว่าจำเลยทำการลัก คงลงโทษได้เพียงฐานรับของโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 388/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ฟ้องไม่ชัดเจน: รายละเอียดทรัพย์และผู้เสียหายไม่เพียงพอ ทำให้จำเลยไม่สามารถเข้าใจข้อหาได้

การบรรยายฟ้องที่ถือว่าโจทก์ไม่ระบุรายละเอียดพอที่จะให้จำเลยเข้าข้อหาได้ดีเป็นฟ้องเคลือบคลุม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 308/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การบรรยายฟ้องคดีอาญา: การระบุตัวผู้กระทำผิดร่วม และความหมายของ 'การกระทำผิด'

โจทก์บรรยายต้องว่า "ฯลฯ โดยจำเลยสมคบกันกับพวก 2 คนมีอาวุธลักมาหรือรับไว้โดยรู้อยู่ว่าเป็นของร้ายที่ได้มาจากการกระทำผิด" ดังนี้ถือได้ว่า โจทก์ได้บรรยายถึงบุคคลที่เกี่ยวข้องด้วยในคดีแล้ว และคำว่า "กระทำผิด" นั้น ก็หมายถึงการกระทำผิดต่อกฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 460/2488

การครอบครองไม้ที่ลอยมากับน้ำ ไม่ถือเป็นความผิดฐานลักทรัพย์ หากไม่พิสูจน์ได้ว่ายังอยู่ในความยึดถือของเจ้าของ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักไม้ของกรมป่าไม้ จำเลยรับว่าได้เก็บไม้ซึ่งไหลลอยมาและขนเอาไปเลื่อยจริง โดยไม่ได้รับอนุญาตทั้งรู้ว่าเป็นไม้ที่ใช้ในราชการกรมป่าไม้ เพราะมีดวงตราก็ดี จำเลยไม่มีผิดฐานลักทรัพย์ เพราะจำเลยไม่ได้รับว่าไม้ยังอยู่ในความยึดถือของเจ้าทรัพย์ และได้เก็บเอาไปโดยเจตนาทุจริต คงผิดตามพ.ร.บ.ป่าไม้ 2484 ม.43,47 เท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 413/2488

การพิพากษาต้องอ้างอิงทรัพย์สินที่ถูกกล่าวหาในฟ้อง หากข้อเท็จจริงไม่ตรงกับฟ้อง แม้จำเลยจะรับสารภาพ ศาลก็ต้องยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักหัวกล้องสูบฝิ่นหรือรับของโจร จำเลยรับสารภาพว่าได้รับของโจรจริง แต่ปรากฏว่าหัวกล้องสูบฝิ่นที่ถูกผู้ร้ายลักไปไม่ใช่หัวกล้องอันที่ระบุมาในฟ้องดังนี้ ต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 304/2488 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การตีความฟ้องอาญา: ลักทรัพย์หรือรับของโจร ศาลฎีกาพิจารณาจากเนื้อหาโดยรวมและข้อต่อสู้ของจำเลย

กรณีย์ที่ถือว่าโจทก์บรรยายฐานลักทรัพย์และรับของโจรพอเข้าใจความได้ และจำเลยไม่หลงต่อสู้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.อ. ม. 321