คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: อมาตย์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 771/2481

การฟ้องคดีอาญาฐานลักทรัพย์และรับของโจร ต้องมีการบรรยายองค์ความผิดครบถ้วน หากฟ้องไม่ชัดเจนศาลต้องยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์แล้วนำเอาทรัพย์ไปขายให้แก่ผู้มีชื่อ โดยจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นของร้ายได้มาโดยการกระทำผิดกฎหมายดังนี้จะลงโทษจำเลยฐานรับของโจรมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 770/2481

การแจ้งความเท็จ: จำเลยปฏิเสธความจริงของคำให้การเดิม ไม่ถือเป็นการรับสารภาพ

จำเลยให้การในฐานะเป็นพะยานในชั้นสอบสวนอย่างหนึ่งในชั้นศาลพิจารณาอีกอย่างหนึ่ง โจทก์จะต้องนำสืบว่าคำให้การชั้นไหนเป็นความเท็จความจริงจึงจะลงโทษจำเลยได้ คำให้การของจำเลยที่ว่าคำให้การชั้นสอบสวนไม่ถูกความจริง คำให้การชั้นศาลถูกดังนี้ ไม่เป็นการรับสารภาพว่าจำเลยแจ้งความเท็จ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 754-755/2481

สิทธิในการนำสืบของจำเลยเมื่อยกข้อต่อสู้เรื่องผิดสัญญา: จำเลยมีสิทธิพิสูจน์การปฏิบัติตามสัญญาได้

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยผิดสัญญาไม่ส่งไม้ภายในกำหนดเวลาและไม้ที่ส่งก็ไม่ครบจำนวน ในคำให้การจำเลยตอน+จำเลยปฏิเสธความรับผิดชอบใช้ค่าเสียหายตามฟ้องและในตอนท้ายกล่าวหาว่าโจทก์เองผิดสัญญาไม่ชำระเงินค่าไม้ให้ดังนี้ จึงมีประเด็นโดยตรงที่จำเลยสิทธิจะนำสืบได้ว่าจำเลยได้+ไม่ครบถ้วนตามสัญญาแล้ว
คดีแพ่งทุนทรัพย์ 1500 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกาได้แต่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 739/2481

ความแตกต่างระหว่างทรัพย์สูญหายกับทรัพย์ที่ถูกลัก: ผลต่อการลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา

โจทก์ฟ้องบรรยายความว่าทรัพย์หายไปโดยถูกผู้ร้ายลัก ต่อมาจับของกลางได้ที่จำเลยโดยจำเลยลักมาหรือรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้ายหรือเก็บได้แต่ยักยอกเอาไว้เสียอ้าง ม.288 , 318 , 321 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยยักยอกเก็บของตกดังนี้ ศาลตัดสินยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 738/2481

สัญญาปราณีประนอมที่ไม่มีหลักฐานเป็นหนังสือ ฟ้องร้องบังคับคดีไม่ได้ แต่สามารถยกขึ้นต่อสู้ได้

มาตรา 851 แห่งประมวลแพ่งฯ บัญญัติห้ามมิให้ยก+ฟ้องร้องให้บังคับคดีซึ่งสัญญาปราณีประนอมที่มิได้หลักฐานเป็นหนังสือแต่หาขัดขวางต่อการที่จะ+ต่อสู้ว่าได้ปฏิบัติการให้เป็นไปตามสัญญานั้นแล้วไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 735/2481

อำนาจฟ้องเรียกค่าสินบนนำจับผู้กระทำผิดภาษีอากร: เจ้าพนักงานสัญญาแล้ว อัยยการฟ้องได้โดยไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียม

ประกาศให้บำเหน็จแก่ผู้นำจับผู้กระทำผิดต่อการภาษีอากร ร.ศ.121
อัยยการมีอำนาจฟ้องเรียกเงินค่าสินบนนำจับผู้กระทำผิดต่อการภาษีอากรได้โดยมิต้องเสียค่าธรรมเนียมเมื่อเจ้าพนักงานสัญญาจะให้เงินสินบนแก่ผู้นำจับแล้วดังนี้ศาลบังคับให้จำเลยใช้แทนได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 734/2481

ความประมาทเลินเล่อจากการใช้สายลวดถือท้ายเรือ: จำเลยไม่ต้องรับผิด

พฤตติการณ์ที่ไม่ถือว่าจำเลยมีความประมาทเลินเล่อตามกฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 731/2481

อำนาจศาลในการสั่งแก้ทะเบียนหรือออกโฉนดที่ดินหลังยึดและขายทอดตลาดได้

จำเลยแพ้ความและมิได้ชำระเงินให้โจทก์ตามคำ+ของศาล ๆ จึงยึดที่ดินของจำเลยและนำออกขายทอดตลาดมีผู้ซื้อไปได้ดังนี้ศาลก็ย่อมมีอำนาจที่จะสั่ง+แก้ทะเบียนโฉนดหรือ+โฉนดสำหรับที่ดินแปลง+ได้โดยชอบ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 726/2481

การลักทรัพย์ด้วยลูกกุญแจ: จำเลยต้องได้มาซึ่งลูกกุญแจโดยผิดกฎหมายจึงจะมีความผิดตาม ม.293

จำเลยเอาลูกกุญแจของเจ้าทรัพย์ไขหีบบรรจุทรัพย์แล้วลักเอาทรัพย์ไปเมื่อโจทก์ไม่ระบุว่าจำเลยได้ลูกกุญแจนั้นมาอย่างไร จะลงโทษจำเลยตาม ม.293(4) มิได้
คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำคุกจำเลย 2 เดือนและรอการลงอาญาไว้โจทก์ฎีกาได้แต่ข้อกฎหมาย
ปัญหาที่ว่าลูกกุญแจนั้นจำเลยอยู่โดยผิดกฎหมายหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 722/2481

ความไม่ชัดเจนของฟ้องที่ระบุการกระทำความผิดหลายอย่าง ทำให้จำเลยเสียเปรียบ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักรถจักรยานไป 1 คันเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน ครั้นวันที่ 8 กรกฎาคม ตำรวจจับจำเลยได้พร้อมทั้งของกลางซึ่งจำเลยลักมาหรือรับไว้จากคนร้ายโดยรู้ว่าเป็นของได้มาโดยผิดกฎหมายขอให้ลงโทษตาม กฎหมายอาญา ม.293,321 ดังนี้เป็นฟ้องซึ่งขัดกันเองในตัวทำให้จำเลยเสียเปรียบจะลงโทษจำเลยมิได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา อมาตย์

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อมาตย์