คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 41

โจทก์ฟ้องขอให้กักกันจำเลยในฐานเป็นผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย โดยจำเลยเคยทำผิดต้องโทษจำคุกอันมิใช่ประมาทหรือลหุโทษมา 4 ครั้ง และมาทำผิดฐานชิงทรัพย์อีก โจทก์จึงฟ้องขอให้กักกันจำเลยฐานเป็นผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย เมื่อคดีมาสู่ศาลฎีกาเมื่อใช้ประมวลกฎหมายอาญาแล้ว ศาลฎีกาเห็นว่าการลงโทษผู้มีสันดานเป็นผู้ร้ายตาม พ.ร.บ. กักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย พ.ศ. 2479 นั้น มีบัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญาแล้ว ศาลฎีกาจึงยกบทบัญญัติใน ประมวลกฎหมายอาญาอันมีมาตรา 43, 41 เป็นต้นมาใช้แทน และชี้ว่าตาม ม.43 โจทก์มีอำนาจแยกฟ้องได้ แต่ตาม ม.41 จะลงโทษกักกันได้ต่อเมื่อจำเลยเคยต้องโทษกักกันมาแล้ว หรือเคยถูกศาลพิพากษาให้จำคุกมาไม่ต่ำกว่า 6 เดือน ไม่น้อยกว่า 2 ครั้ง และมาทำผิด จำเลยนี้เคยต้องโทษเกิน 6 เดือนครั้งเดียว จึงยังฟ้องให้ลงโทษกักกันจำเลย ไม่ได้ ให้ยกฟ้อง.

คดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.256 โดยกล่าวว่าจำเลยที่ 1 ใช้ขวานทำร้ายจำเลยที่ 2 เป็นบาดแผลสาหัสประกอบด้วยทุกขเวทนากล้าเกินกว่า 20 วัน และส่งรายงานชัณสูตรบาดแผลมาด้วย จำเลยรับสารภาพตามฟ้องทุกประการ ดังนี้ ศาลย่อมต้องฟังข้อเท็จจริงว่าเป็นสาหัสตาม ม. 256(8) และพิพากษาคดีไปได้เลย ตาม วิ.อาญา ม. 176
เมื่อศาลพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน 2 ปี หากได้พิเคราะห์ถึงสภาพความผิดและเหตุผลต่าง ๆแล้วเห็นเป็นการสมควร ศาลจะให้รอการลงโทษจำเลยไว้ไม่เกิน 5 ปีก็ได้ ตาม ม. 41 (ที่แก้ไข)

จำเลยเคยต้อคำพิพากษาให้จำคุก แต่ศาลให้รอการลงโทษไว้ แล้วกลับมากระทำผิดอีกภายในกำหนดเวลา ศาลย่อมมีอำนาจใช้ดุลยพินิจให้รอการลงโทษจำคุกแก่จำเลยอีกได้
คำว่า "ได้รับโทษจำคุกมาก่อน" ใน ม.41 ที่แก้ไขใหม่หมายความว่า จำเลยต้องได้รับโทษจำคุกมาแล้ว หาใช่เพียงแต่ถูกคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุก แต่ศาลให้รอการลงโทษจำคุกนั้นไว้ไม่

สาลชั้นต้นลงโทสจำคุก 1 ปี ลดตาม ก. ม.มาตรา 59 หนึ่งไนสามคงจำคุก 8 เดือน แต่ไห้รอการแก้กำหนดโทสเปน 3
ปีลดตาม ม.59 เหลือ 2 ปีเช่นนี้เปนการแก้มาก คู่ความดีกาไนข้อเท็ดจิงได้
ป.ช.ย.ครั้งที่ 17/2485

จำเลยทำผิดครั้งที่ 3 ในขณะที่กำลังรับโทษครั้งที่ 2 และครั้งที่ 1 รวมกันโดยที่ศาลได้ยกเอาโทษที่รอการลงอาญาไว้มารวมเข้าด้วยนั้น จะเพิ่มโทษจำเลยสำหรับความผิดครั้งที่ 3 ตามมาตรา 72 ไม่ได้

บุคคลที่เคยต้องคำพิพากษาว่าได้กระทำผิดมาก่อนแม้จะเป็นความผิดฐานลหุโทษ ศาลก็รอการลงอาญาไม่ได้.

จำเลยถูกศาลพิพากษาจำคุก
สำนวนและรอการลงอาญาไว้ทั้งสองสำนวนเมื่อโจทก์ขอให้นำอาญาที่+ไว้มาลงแก่จำเลยใน+ดีที่ทำผิดใหม่ ศาลต้อง+อาญาที่รอไว้ทั้ง 2 สำนวนมาลงแก่จำเลย
+ที่ถูกจำคุก 20 ปีแล้ว +อาญาที่รอไว้มาลงด้วยเกิน 20 ปีได้.

การขอให้ลงอาญาที่รอไว้+คดีก่อนแต่จำเลยนั้นจะต้องร้องขอในระหว่างพิจารณาในคดีหลัง จะยื่นคำร้องขอในคดีก่อนซึ่งถึงที่สุดแล้วไม่ได้

คดีที่ศาลทหารกลางพิพากษาแก้ไขศาลมณฑลทหารแต่เพียงเล็กน้อ และคงลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน 5 ปีจำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้
ปัญหาที่ว่าบาดแผลของผู้ถูกทำร้ายถึงเสียโฉมหรือไม่ก็ดี การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันหรือไม่ก็ดี ควรรอการลงอาญาจำเลยหรือไม่ก็ดีเหล่านี้ล้วนเป็นปัญหาข้อเท็จจริง

การแปลความหมายของคำให้การรับสารภาพของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมาย
โจทก์ฟ้องจำเลยหาว่าปลอมหนังสือตอนท้ายกล่าวว่าจำเลยเคยต้องโทษมาแล้ว แต่พ้นโทษมาเกินกำหนดขอให้ศาลใช้ดุลยพินิจในการลงโทษจำเลย จำเลยให้การรับสารภาพ โจทก์ไม่สืบพะยานดังนี้ ไม่ถือว่าจำเลยให้การรับสารภาพตลอดถึงข้อที่เคยต้องโทษมาแล้วด้วย