คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.อ. ม. 155

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 172/2483

เบิกความเท็จตามความรู้สึกคิดเห็น ไม่ถึงขั้นลงโทษ

ในกรณีที่จำเลยเบิกความมิได้ยืนยันเด็ดขาดเป็นแต่กล่าวไปตามความรู้สึกคิดเห็นนั้น จะลงโทษ จำเลยฐานเบิกความเท็จไม่ได้ และไม่จำต้อง วินิจฉัยว่าคำเบิกความนั้นเป็นข้อสำคัญใมนคดีหรือไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1261/2482

การเบิกความเท็จ: ข้อสำคัญในคดีเป็นปัญหาข้อเท็จจริงที่ต้องวินิจฉัยในศาลชั้นต้น

ข้อความที่จำเลยเบิกความจะเป็นข้อสำคัญในคดีหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
อ้างฎีกาที่ 423/2478

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 722/2482

การเบิกความเท็จต้องระบุความสำคัญต่อคดี ฟ้องไม่ชัดเจน ศาลยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จแต่มิได้บรรยายฟ้องว่าคำเบิกความนั้น เป็นข้อสำคัญแห่งคดีแล้วศาลยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 565/2482

เบิกความเท็จต้องเป็นข้อสำคัญในคดี หากไม่ใช่ ไม่เข้าความผิด

พฤตติการณ์ที่ถือว่าคำเบิกความของจำเลยซึ่งเป็นเท็จนั้นไม่ใช่ข้อสำคัญในคดี
ปัญหาข้อเท็จจริงคำเบิกความเท็จเป็นข้อสำคัญในคดีหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริงหมายเหตุ เรื่องนี้ได้นำเสนอที่ประชุมใหญ่เพื่อวินิจฉัยว่าที่จะเป็นข้อความสำคัญในคดีนั้นจะต้องเป็นฉะเพาะแต่ข้อความที่นำไปสู่การแพ้ชนะ เท่านั้นหรือไม่ที่ประชุมใหญ่ถือว่าปัญหาเช่นนี้เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 279/2482

ขอบเขตการใช้ ม.155 กรณีเบิกความเท็จต่อเจ้าพนักงานรักษาทรัพย์ในคดีล้มละลาย

กฎหมายอาญามาตรา 155 เป็นบทบัญญัติเอาผิดฉะเพาะแต่ผู้เบิกความเท็จต่อศาลผู้ล้มละลายให้ถ้อยคำเท็จต่อเจ้าพนักงานรักษาทรัพย์ในการไต่สวนเรื่องทรัพย์สินของผู้ล้มละลายดังนี้ไม่มีผิดฐานเบิกความเท็จ ตาม ม. 155

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 189/2482

แจ้งความเท็จ-เบิกความเท็จ ไม่สร้างความเสียหาย-ไม่เป็นสาระสำคัญในคดี

พฤตติการณ์ที่ถือว่าคำแจ้งความของจำเลยไม่มีลัษณะอันอาจสามารถเสีย-หายแก่โจทก์หรือแก่สาธารณชนได้คำเบิกความของจำเลยเป็นข้อสำคัญในคดีหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
อ้างฎีกาที่ 423/2478

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 941/2481

การพิสูจน์ความเท็จของคำเบิกความ: โจทก์ต้องนำสืบให้เห็นว่าคำให้การชั้นศาลเป็นเท็จ ไม่สามารถใช้คำให้การชั้นสอบสวนมายันได้

ฟ้องหาว่าจำเลยเบิกความเท็จเป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องสืบว่าคำเบิกความของจำเลยเป็นเท็จเพียงแต่เอาคำให้การชั้นศาลว่าคำให้การชั้นศาลเป็นเท็จนั้นรับฟังไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 557/2481

เบิกความเท็จ: การพิสูจน์ความจริงจากการรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างตามคำบังคับศาล

พฤตติการณ์ที่ถือว่าจำเลยไม่มีความผิดฐานเบิกความเท็จ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 390/2481

เบิกความเท็จในคดีแพ่งมีผลทางอาญาได้ โดยศาลรับฟังสำนวนคดีแพ่งเป็นพยานได้

จำเลยในคดีแพ่งอ้างตนเองเป็นพะยานแล้วเบิกความเท็จ+มีผิดตามกฎหมายอาญา ม.155
อ้างฎีกาที่ 593/2476 การที่ศาลรับฟังสำนวนคดีแพ่งมาเป็นพะยานในคดีอาญาแสดงถึงถ้อยคำจำเลยได้เบิกความไว้+ไม่เป็นการฝ่าฝืนกฎหมายอาญามาตรา 90

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1274/2480

เบิกความเท็จแม้ไม่ทำให้เสียหาย ก็ผิด หากเป็นข้อสำคัญในคดี

สาบาลตัวเบิกความเท็จต่อศาลแม้ไม่ทำให้ผู้ใดเสียหาย แต่ถ้าเป็นข้อสำคัญที่จะทำให้คดีแพ้ชนะแล้วต้องมีความผิด

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.อ. ม. 155

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 155