คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.รักษาป่าไม้ พ.ศ.2456

รับจ้างเขาล่องเรือที่เป็นไม้แปรรูปในเขตควบคุมการแปรรูปไม้เรือนั้นมีเจ้าของแท้จริงและมีใบกำกับไม้แปรรูป ดั่งนี้ ไม่เป็นความผิดและศาลไม่จำต้องวินิจฉัยว่า จำเลยเป็นผู้ครอบครองเรือนั้นหรือไม่

มีไม้สักแปรรูป ซึ่งได้มาจากต้นสักในที่ดินกรรมสิทธิของเอกชนไว้ในครอบครองก่อนวันใช้ พ.ร.บ.ป่าไม้ (ฉะบับที่ 3) พ.ศ. 2494 นั้น ไม่เป็นผิดตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ. 2484 และแม้จะครอบครองต่อมาจนใช้ พ.ร.บ.ป่าไม้ (ฉะบับที่ 3) พ.ศ. 2494 ซึ่งบัญญัติว่า "ไม้สักทั่วไปในราชอาณาจักรไม่ว่าจะขึ้นอยู่ในที่ใด เป็นไม้หวงห้ามประเภท ก. ฯลฯ" ก็ ตาม พ.ร.บ. ป่าไม้ (ฉะบับที่ 3) พ.ศ. 2494 ไม่ได้กล่าวให้มีผลย้อนหลัง ฉะนั้นจึงจะใช้กฎหมายฉะบับหลังให้มีผลย้อน หลังเป็นการลงโทษบุคคลในทางอาญามิได้ขัดต่อกฎหมาย ลักษณะอาญามาตรา 7 ผู้ครอบครองไม้สักดังกล่าวจึงยัง ไม่มีผิดตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ (ฉะบับที่ 3) พ.ศ. 2494./

ที่ดินที่บุคคลมีสิทธิครอบครองอยู่ก่อน พ.ร.บ ออกโฉนดที่ดิน (ฉะบับที่ 6) พ.ศ.2479 นั้น เมื่อผู้ใดรับโอนการครอบครองที่รายนั้นไปผู้รับโอนนั้น ย่อมได้สิทธิในการครอบครองสืบต่อไป ไม่จำต้องไปขออนุญาต จับจองต่อเจ้าพนักงานอีก

โจทก์ร้องขอเพิ่มเติมฟ้องก่อนจำเลยยื่นคำให้การต่อสู้คดีและก่อนสืบพยานนั้น เมื่อมีเหตุอันสมควรแล้วก็ควรอนุญาตให้เพิ่มเติมได้ เพราะข้อที่ว่าจำเลยจะเสียเปรียบหรือหลงข้อต่อสู้คดีไม่อาจเกิดขึ้นได้

ในกรณีที่หาว่าจำเลยตัดไม้ประเภทหวงห้ามนั้น โจทก์ต้องบรรยายฟ้องมาด้วยว่าจำเลยตัดไม้ในป่าอันเป็นองค์สาระสำคัญของความผิด มิฉะนั้นลงโทษจำเลยไม่ได้
ตัดไม้ประเภทหวงห้ามในที่ซึ่งมิใช่ที่ป่าไม่มีความผิด

ไม้ที่ผู้ตัดฟันได้รับอนุญาตโดยชอบด้วยกฎหมายแล้วผู้ใดชักลากออกจากป่าไม่มีความผิด
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยชักลากไม้ออกจากค่าโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยให้การรับและว่าไม่ได้ตัดฟัน แต่ซื้อมาจากผู้มีชื่อดังนี้ ต้องถือว่าการตัดฟันไม้นั้นได้รับอนุญาตตามกฎหมาย

กฎข้อบังคับวางระเบียบ วิธีจัดการรักษาป่า พ.ศ. 2456 ข้อ 14-16 ซื้อไม้ประเภทหวงห้ามขาดมิให้ ตัดฟันชักลากที่ท่าขายไม้ทั่วไปโดยไม่รู้ว่าเป็นไม้ประเภทหวงห้ามแล้วสั่งให้เขาขนจากยานที่บันทุกลงกองไว้นั้นไม่เป็นการตัดฟันชักลากไม่มีความผิด

กฎข้อบังคับวางระเบียบรักษาป่า พ.ศ.2456 ที่ ๆ ได้รับใบเหยียบย่ำแล้วไม่เรียกว่าป่า ผู้ใดตัดไม้ประเภทหวงห้ามโดยมิได้รับอนุญาตในที่ ๆ คนได้จับจองแลรับใบเหยียบย่ำ แล้วยังไม่มีผิดตามกฎหมายข้างบน (เทียบฎีกาที่19/2477)
ที่ดิน ใบเหยียบย่ำ ใบเหยียบย่ำเป็นการแสดงสิทธิในเบื้องต้นที่จะได้รับโฉนด

ตัดไม้ประเภทหวงห้ามในที่ดินซึ่งตนมีกรรมสิทธิตามกฎหมาย ไม่มีผิด

เอาใบเสร็จเก็บเงินค่าภาคหลวงของคนอื่นไปกล่าวเท็จให้เจ้าพนักงานสลักหลังอนุญาตให้นำไม้ผ่านด่าน มีผิดตามมาตราข้างบน พ.ร.บ.รักษาป่าไม้ พ.ศ.2456 วิธีพิจารณาแพ่งอาญา การไม่เสียเงินค่าภาคหลวงนำไม้ผ่านด่านนั้นเป็นคดีแพ่ง โจทก์ฟ้องต้องปิดสะแตมป์