คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า พ.ศ.2474

เมื่อโจทก์ยังหาได้จดทะเบียนเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าแล้วโจทก์จะนำคดีมาสู่ศาลเพื่อป้องกันหรือเรียกค่าเสียหายในการล่วงสิทธิเครื่องหมายการค้าที่ไม่ได้จดทะเบียนนั้นไม่ได้
โจทก์ได้ใช้เครื่องหมายการค้าตราม้าบินสำหรับสินค้าดินสอดำสั่งเข้ามาจำหน่ายแพร่หลายแล้วในประเทศไทยและเครื่องหมายตราม้าบินใช้สำหรับดินสอของจำเลย ก็มีบุคคลอื่นสั่งเข้ามาจากต่างประเทศ เพื่อจำหน่ายแพร่หลายมานานแล้ว จำเลยจึงสั่งเข้ามาบ้าง และจำเลยก็ได้จำหน่ายสินค้าดินสอนี้มานานแล้วเหมือนกัน ดังนี้ จะถือว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีสิทธิที่จะจดทะเบียนการค้าเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าตราม้าบินนี้ แต่ผู้เดียวหาได้ไม่

จดทะเบียนตราเครื่องหมายการค้าไว้เฉพาะอย่าง สำหรับสินค้าสุรายาเท่านั้น มิได้ขอจดสำหรับสินค้าไว้ทั้งจำพวก ดังนี้ ย่อมไม่ครองบครองไปถึงเครื่องหมายอย่างเดียวกันนั้น ซึ่งผู้อื่นใช้หับสินค้ายารักษาโรคมนุษย์ แม้จะอยู่ในรายการจำพวกเดียวกัน ฉะนั้น จึงไม่มีสิทธิขอห้ามเขามิให้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้านั้นสำหรับสินค้า ยารักษาโรคได้

จดทะเบียนตราเครื่องหมายการค้าไว้เฉพาะอย่าง สำหรับสินค้าสุรายาเท่านั้นมิได้ขอจดสำหรับสินค้าไว้ทั้งจำพวกดังนี้ ย่อมไม่ครอบไปถึงเครื่องหมายอย่างเดียวกันนั้น ซึ่งผู้อื่นใช้กับสินค้ายารักษาโรคมนุษย์แม้จะอยู่ในรายการจำพวกเดียวกัน ฉะนั้น จึงไม่มีสิทธิขอห้ามเขามิให้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้านั้นสำหรับสินค้ายารักษาโรคได้

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์จำเลยต่อสู้ว่า เครื่องหมายมีลักษณะต่างกัน ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโดยอ้างว่าเครื่องหมายโจทก์จำเลยต่างกันมาก เมื่อปรากฏว่าคู่ความรับกันในรูปเครื่องหมายแล้ว คงเถียงกันว่าจะเป็นการเลียนหรือไม่ จึงเป็นปัญหาในข้อกฎหมาย คู่ความย่อมอุทธรณ์ฎีกาต่อไปได้
ศาลอุทธรณ์ยกอุทธรณ์โดยเห็นว่า ต้องห้าม ศาลฎีกาเห็นว่าอุทธรณ์เป็นปัญหากฎหมายไม่ต้องห้าม ก็ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ และย้อนสำนวนให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ จำเลยต่อสู้ว่าเครื่องหมายมีลักษณะต่างกันศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโดยอ้างว่าเครื่องหมายโจทก์จำเลยต่างกัน มาก เมื่อปรากฎว่าคู่ความรับกันในรูปเครื่องหมายแล้ว คงเถียงกันว่าจะเป็นการเลียนหรือไม่ จึงเป็นปัญหาในข้อกฎหมาย คู่ความย่อมอุทธรณ์ฎีกาต่อไปได้
ศาลอุทธรณ์ยกอุทธรณ์โดยเห็นว่าต้องห้าม ศาลฎีกาเห็นว่าอุทธรณ์เป็นปัญหากฎหมายไม่ต้องห้าม ก็ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ และย้อนสำนวนให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่

ปัญหาว่าวัดถุอันหนึ่งจะมีลักษณเครื่องหมายคล้ายคลึงทำให้สามัญชนหลอว่าเป็นวัดถุอีกอันหนึ่งได้หรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ปัญหาที่ว่าการกระทำอันใดจะได้กระทำลงโดยเจตนาหรือ+นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง พะยานวัดถุ พะยานวัดถุย่อมเป็นเครื่องประกอบกับคำพะยานหลักฐานเพื่อเป็นทางวินิจฉัยว่าวัดถุจะมีลักษณคล้ายคลึงกันพอที่จะทำให้สามัญชนหลงว่าอันหนึ่งเป็นอีกอันหนึ่งได้หรือไม่ ในเรื่องการเลียนแบบเครื่องหมายการค้าจะพิเคราะห์แต่เครื่องหมายการค้าขายอย่างเดียวนั้นยังไม่พอ จำต้องพิเคราะห์พร้อมทั้งตัววัดถุด้วย พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้าการที่เจ้าพนักงานได้รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าขายอันได้กระทำขึ้นเพื่อเลียนแบบเครื่องหมายการค้าขายของคนอื่นแล้วนั้นไม่เป็นเหตุที่จะป้องกันความรับผิดของผู้ที่เลียนแบบเครื่องหมายการค้าขายนั้นได้

คู่ความเป็นคนในบังคับฮอลันดาแลเยอรมัน

คำขอจดทะเบียนไม่ให้สิทธิเด็ดขาดในเครื่องหมาย เว้นแต่จะพิศูจน์ว่าตนมีสิทธิเด็ดขาดอยู่แล้ว
วิธีพิจารณาแพ่งผู้ใดอ้างว่าตนมีสิทธิใช้เครื่องหมาย ผู้นั้นต้องสืบ