คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 73

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษและเพิ่มโทษ ก.ม.อาญา ม.73 แต่ข้อเท็จจริงได้ความว่าจะต้องเพิ่มโทษจำเลยตาม ม.72 ศาลก็เพิ่มโทษจำเลยตาม ม.72 ได้ไม่เป็นการเกินคำขอ
จำเลยทำการชิงทรัพย์และได้ทำให้ทรัพย์ของเจ้าของทรัพย์เสียหายด้วย เมื่อปรากฏว่าการกระทำของจำเลยเกิดขึ้นในถานที่เดียวกันในเวลาติดต่อเนื่องกันด้วยเจตนามุ่งหวังในทรัพย์ไม่ขาดตอนกันเช่นนี้การกระทำของจำเลยถือว่าเป็นความผิดหลายบทไม่ใช่หลายกะทง.

เมื่อโทษที่จะเพิ่มและจะลดมีกำหนด (กึ่งหนึ่ง ) เท่ากัน ศาลต้องให้หักกลบลบกันไม่ต้องเพิ่มไม่ต้องลด
แม้ ม. 293 จะกำหนดโทษจำคุกอย่างสูงไว้ไม่เกิน 5 ปี แต่เมื่อมีการเพิ่มโทษ ผู้นั้นก็ยังต้องถูกเพิ่มโทษอีกโสดหนึ่งด้วย

ถ้าผู้ใดเคยได้รับโทษจำคุกตามคำพิพากษาให้จำคุกมาแล้วไม่น้อยกว่า 2 ครั้ง ตามความในพ.ร.บ.กักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย พ.ศ. 2479 ม.8 นั้นหมายความว่าถ้าผู้ใดได้รับโทษจำคุกตามคำพิพากษามาแล้วตั้งแต่ 2 ครั้งหรือกว่า 2 ครั้งขึ้นไป ก็เรียกว่าไม่น้อยกว่า 2 ครั้ง
จำเลยได้รับโทษจำคุกตามคำพิพากษาฐานลักทรัพย์มาแล้ว 2 ครั้ง เมื่อมาต้องคำพิพากษาจำคุกฐานลักทรัพย์อันเป็นเหตุร้ายคดีนี้ขึ้นอีก กรณีจึงเข้าเกณฑ์ความผิดตาม พ.ร.บ. กักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย พ.ศ. 2479 ม.8ด้วย (ฎีกาที่ 714/24+)

โจทก์บรรยายฟ้องในข้อขอให้เพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบว่าจำเลยเคยต้องโทษมาแล้ว 2 ครั้ง ๆ แรกจำคุก 4 ปี ฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามคดีแดงที่ 541/2491 ครั้งที่ 2 จำคุก 6 เดือน ฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานพ้นโทษไปเมื่อ พ.ศ. 2495 มากระทำผิดในคดีนี้ภายใน 3 ปี ไม่เข็ดหลาบขอให้เพิ่มโทษตาม ก.ม.อาญา ม.73 ด้วย
จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องตลอดจนข้อเคยต้องโทษและพ้นโทษ ดังนี้โทษเก่าครั้งหลังเพียง 6 เดือน ย่อมเพิ่มโทษตามม.73 ไม่ได้ และเมื่อไม่ปรากฎว่าจำเลยพ้นโทษครั้งแรกเมื่อใดโจทก์กล่าวเพียงว่าจำเลยเคยต้องโทษตามคดีแดงที่ 541/2491 จึงพอหมายความได้เพียงจำเลยเคยต้องโทษจำคุก 4 ปีจริง แต่ทราบไม่ได้ว่าพ้นโทษครั้งแรกเมื่อใด ข้อเท็จจริงที่ปรากฎยังฟังไม่ได้ว่าจำเลยพ้นโทษครั้งแรกเมื่อใดแน่ จำเลยอาจพ้นโทษครั้งแรกเกิน 3 ปี ก็เป็นได้ ฉนั้น จะเพิ่มโทษจำเลยตาม ม.73 ไม่ได้

โจทบันยายฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยถานปล้นทรัพย์ และขอไห้เพิ่มโทสจำเลย คำขอท้ายฟ้องไม่ได้อ้างบทมาตราที่ขอไห้เพิ่มโทสสาลก็ย่อมเพิ่มโทสจำเลยได้แล้วแต่กรนีจะต้องด้วยมาตราได
ม. 72 ถึง 76 ก.ม. อาญาเปนเรื่องเพิ่มโทสผู้กะทำผิด หาไช่เปนมาตราไนกดหมายซึ่งบัญญัติว่าการกะทำหย่างไดเปนความผิดดังที่บังคับไน ป.ม.วิธีพิจารนาความอาญา มาตรา 158 ไม่.

โจทฟ้องขอให้ลงโทสจำเลยตามมาตรา 300 แม้ทางพิจารณาจะได้ความว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา 254 เมื่อโจทบันยายฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายถึงบาดเจ็บก็ลงโทษได้
เคยต้องโทสถานวิ่งราวทรัพย์แล้วมาทำผิดถานทำร้ายร่างกายภายไน 3 ปี เพิ่มโทสตามมาตรา 73 ไม่ได้

เคยต้องโทษฐานลักทรัพย์+จำคุกเกิน 6 เดือนแล้ว+ต้องโทษฐานรับของโจรภายใน 3 ปีต้องเพิ่มโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา 73

จำเลยเคยต้องโทษจำคุกมาแล้วพ้นโทษครั้งสุดท้ายซึ่งกำหนดโทษเกิน 6 เดือนมากระทำผิดอีกภายใน 3 ปี การเพิ่มโทษต้องเพิ่มกึ่งหนึ่งตามมาตรา 73 ไม่ใช่เพิ่ม 1 ใน 3 ตามมาตรา 72

ถ้าโทษที่เพิ่มและที่ลดมีกำหนดเสมอกันก็ให้หักกลบลบกันไม่ต้องเพิ่มและไม่ต้องลด

คดีที่เกินอำนาจศาลแขวง ศาลแขวงทำความเห็นส่งสำนวนไปยังศาลอาญานั้นแม้ความเห็นศาลแขวงจะผิดถูกประการใดโจทก์ก็ไม่มีหน้าที่ อุทธรณ์