คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ย.เลขวนิชธัมวิทักส์.

ช่วยถอดรถจักรยานคนร้ายไม่ต้องด้วยลักสนะความผิดถานรับของโจร บอกไห้คนร้ายเอารถซึ่งรู้ว่าเปนของร้ายไปขายไห้บิดาของตน มีผิดถานรับของโจร

โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยถานไช้อาวุธปืนโดยมิได้รับอนุญาตโดยมิได้กล่าวอ้างว่าจำเลยมีอาวุธปืนแต่หย่างได สาลจะลงโทสจำเลยไม่ได้

กรนีที่ถือว่าบันยายฟ้องเปนความผิดถานฉ้อโกง
บันยายฟ้องเปนความผิดถานฉ้อโกง สาลจะลงโทษถานยักยอกไม่ได้

ความผิดตามมาตรา 11 พ.ร.บ.โรคระบาด ฯลฯ 2474 นั้นโจทบันยายฟ้องแต่เพียงว่าเจ้าของสัตว์รู้ว่าสัตว์ของตนเปนโรคระบาดเท่านั้น ก็เปนการเพียงพอแล้ว ไม่จำต้องบันยายถึงว่าตำบนที่เกิดโรคระบาด ข้าหลวง ฯ ได้ ประกาสไห้ประชาชนซาบว่าเปนเขตตำบนที่มีโรคระบาดหรือสงสัยว่มีโรคระบาดแต่หย่างได

อธิบดีกรมสุลกากรมีอำนาดที่จะสั่งไม่ยืดเวลาเสียพาสีสุลกากรได้
โจทฟ้องขอไห้สาลบังคับจำเลยงดการขายทอดตลาดและไห้รับเงินค่าพาสีและค่าอื่น ๆ และเสียค่าขึ้นสาล 15 บ.ย่อมถือว่าคดีโจทเปนคดีที่เกี่ยวด้วยสิทธิเรียกร้องมีคำขอปลดเปลื้องทุกข์ไม่อาดคำนวนเปนราคาเงินได้ ซึ่งเปนคดีมโนสาเร่จะนำวิธีการชั่วคราวก่อนคำพิพากสามาไช้บังคับมิได้ตาม ม.154 ประมวนวิธีพิจารนาความแพ่ง

ที่จะเปนผิดถานทำไห้เสียทรัพย์นั้น นอกจากการกะทำจนเกิดเสียหายแล้ว จะต้องมีเจตนาแกล้งทำลายทรัพย์ของเขาไห้ชำรุดเสียหายไปด้วย
(อ้างดีกาที่ 301/2476)
ลักเป็ดมาเพื่อจะค่าแกงกินย่อมไม่มีผิดถานทำไห้เสียทรัพย์

พรึพิการที่ถือว่าเปนการป้องกันชีวิตไม่เกินสมควรแก่เหตุ

การนำไม้ขีดไฟออกนอกเขตจังหวัดโดยฝ่าฝืนคำสั่งของข้าหลวงประจำจังหวัด ย่อมผิดตาม ม.4,7 พ.ร.บ.ไห้อำนาตการเตรียมป้องกันประเทส ฯ +จะริบไม้ขีดไฟของกลางนั้นตาม ม.27,28 กดหมายลักสนะอาญาหาได้ไม่
(อ้างดีกาที่ 1028/2485)

ถ้อยคำตาม พ.ร.บ.พาสีชั้นในจ.ส.1248 มาตรา 12 ซึ่งบัญญัติว่า " ฯลฯ น้ำสุราซึ่งผู้นั้นทำความผิดก็ให้เก็บริบไว้ทั้งสิ้น" นี้เปนคำบังคับไห้ริบไม่ไช่ไห้สาลไช้ดุลพินิจริบก็ได้ไม่ริบก็ได้
เมื่อจำเลยกะทำผิดตาม พ.ร.บ.พาสีชั้นใน จ.ส.1248 มาตรา 11 (ขนสุราออกนอกเขตไม่รับอนุญาต) แล้วสาลพิพากสาริบน้ำสุราได้ ทั้งหมด โดยไม่ต้องคำนึงว่าจะเปนจำนวนเกินกว่า 10 ลิตรที่ยกเว้นไว้ไนมาตรา 11 มากน้อยเท่าใด