คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ย.เลขวนิชธัมวิทักส์.

สิทธิเรียกทรัพย์คืนที่กระทำเพื่อชำระหนี้ในนิติกรรมที่เเปนโมคะนั้น ย่อมเกิดขึ้นทันทีที่อีกฝ่ายหนึ่งได้รับ
ซื้อขายที่ดินทำกันเอง ผู้ซื้อฟ้องบังคับตามสัญญา แต่ถูกสาลยกฟ้อง ผู้ซื้อจึงมาฟ้องเรียกราคาคืนถานลาภมิควนได้นั้น ต้องเริ่มนับอายุความตั้งแต่วันผู้ซื้อว่าตนมีสิทธิเรียกคืน ไม่ใช่เริ่มนับอายุความตั้งแต่วันที่คดีก่อนถึงที่สุด
เมื่อมีกดหมายบัญญัติว่าการซื้อขายที่มิได้ทำต่อเจ้าพนักงานเปนโมคะแล้วก็ต้องถือว่าบุคคลรู้บทบัญญัตินั้น ผู้ใดอ้างว่าไม่รู้จะต้องแสดงพรีติการณ์พิเสสเฉพาะตัว
เรื่องใช้สิทธิเลิกสัญญาอาดนับอายุความ นับแต่วันมีคำพิพากสาให้เลิกสัญญาต่อกัน

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำให้ปืนลั่นโดยประมาท เปนเหตุให้กะสุนปืนถูกเขาตาย ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยใช้ปืนยิงถูกเขาตายโดยเข้าใจว่าเปนหมูป่าดังนี้ ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง
ฟ้องว่าตัดช่องเข้าลักทรัพย์ได้ความว่าลอดช่อง เข้าลักทรัพย์ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง

ความผิดละเมิดกดหมายหลายบทนั้น สาลต้องลงโทสตามบทหนัก และถึงหากว่าตามกดหมายบทเบาทมีโทสคั่นต่ำสูงกว่าตามกดหมายบทหนัก สาลก็ไม่ต้องผู้พันธ์ไห้ต้องวางโทสตามอัตราคั่นต่ำของกดหมายบทเบา
พ.ร.บ.สุลกากร ม.120
ซึ่งบัญญัติมิไห้ถือว่ากดหมายอื่นจำกัดเปลี่ยนแปลงบทบัญญัติไน พ.ร.บ.สุลกากรนั้น ไม่กินความถึงกรนีที่การกะทำเปนผิดต้องด้วยกดหมายหลายบทซึ่งสาลจะต้องลงโทสตามกดหมายอื่นอันเปนบทกำหนดโทสหนักกว่า

ฟ้องระบุว่าจำเลยบังอาดไช้กำลังกายกอดปล้ำหยิงย่อมเปนการสแดงว่าหยิงไม่ยินยอมและสแดงว่าเปนการอนาจารแล้ว ไม่จำต้องไช้คำว่าอนาจารไว้ไนฟ้องด้วย

ฟ้องคดีแพ่งไม่ต้องระบุเวลาหย่างฟ้องคดีอาญา
ฟ้องระบุวันที่จำเลยเอาทรัพย์หย่าง 1 ไปแล้วระบุว่าต่อจากวันนั้นจำเลยเอาทรัพย์อีกหย่าง 1 ไป ขอไห้คืน จำเลยต่อสู้ว่าโจทขายไห้ดังนี้ สแดงว่าฟ้องของโจทไม่เคลือบคลุมและจำเลยเข้าไจข้อหาของโจท
ไนกรนีที่ฟ้องของโจทไม่เคลือบคลุม แต่สาลจะไห้ประเด็นชัดขึ้นก็สอบถามโจทได้เปนกรนีเข้ามาตรา 183 ไม่ไช่มาตรา 18 และไม่เปนเรื่องแก้ฟ้องกรนีไม่เข้ามาตรา 180

เมื่อจำเลยต่อสู้ว่าผู้ที่โอนหนี้ไห้โจทนั้นไม่มีหนี้หรือสิทธิเรียก+องจะโอนไห้โจทได้ ผู้โอนย่อมสิทธิร้องขอเข้าเปนโจทร่วมได้
ผู้โอนสิทธิเรียกร้องขอเข้าเปนโจทร่วมและระบุว่าขอไห้ถือเอาของเดิมเปนฟ้องของตนด้วยนั้นไม่ถือว่าเปนการขัดกันไนตัว

การซื้อขางสังหาริมทรัพย์ ราคาเกินห้าร้อยบาท ผู้ซื้อได้ชำระราคาแล้ว แม้ไม่มีหลักถานเปนหนังสือฟ้องขอไห้ผู้ขายส่งทรัพย์ที่ซื้อได้
ฟ้องว่าจำเลยขายทรัพย์ไห้ แล้วนำสืบว่าจำเลยไปซื้อมาจากอื่นแล้วเอามาขายเอากำไรจากโจทดังนี้ ไม่เปนการสืบนอกประเด็น

กรนีที่ถือว่าฟ้องของโจทไม่มีมูลเปนความอาญาถานฉ้าโกง

ไนคดีอาญาโจทจะต้องสืบไห้ปราสจากสงสัยว่าจำเลยทำผิดจิง แต่ไนคดีแพ่งสาลต้องดูพยานหลักถานของของทุกฝ่ายว่าเจือสมหนักข้างฝ่ายได แม้ไม่ถึงปราสจากสงสัยก็ไห้ฝ่ายนั้นชนะคดีได้
แม้ฝ่ายจำเลยอ้างเอกสารเปนพยานก็ต้องส่งสำเนาไห้แก่อีกฝ่ายหนึ่งก่อนวันสืบพยานโจทครั้งแรก
คำว่าก่อนสืบพยานตาม ม. 90 หมายถึงก่อนวันสืบพยานครั้งแรกตาม ม. 1(10)

แผลเปนที่แก้มยาว 5 ซม. กว้างเท่าก้านไม้ขีดไฟ พยานว่าหยู่ห่าง 5.70 เมตร เห็นได้ชัด แต่ไม่ปรากตว่าแผลนูนหรือไม่ดังนี้ ยังไม่พอที่จะถือว่าถึงรูปหน้าเสียโฉม