คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 163-164

เดิมโจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ขายฝิ่นได้ขายมูลฝิ่นให้แก่ผู้มีชื่อไปขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ฝิ่น ม.59 ครั้นจำเลยให้การแล้ว โจทก์จึงยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องเป็นว่าจำเลยซึ่งเป็นผู้ขายฝิ่นในร้ายฝิ่นซึ่งได้รับอนุญาตแล้วได้ขายมูลฝิ่นไปดั่งคำฟ้องเดิมกับขออ้าง ม.53 เป็นบทลงโทษเพิ่มขึ้นอีกบทหนึ่งด้วยดังนี้ ไม่เรียกว่าเป็นการเปลี่ยนแก้ฐานความผิดใหม่อันจะทำให้จำเลยเสียเปรียบในเชิงคดี ศาลอนุญาตให้โจทก์แก้ได้ (หมายเหตุ จำเลยจะมีผิดตามที่โจทก์ขอแก้ฟ้องหรือไม่ศาลฎีกาไม่ได้พิจารณาถึงเพราะไม่เป็นการสมควรที่จะพิจารณาเป็นครั้งแรกในศาลสูงในปัญหาซึ่งเขายังไม่ได้ว่ากล่าวกัน)

การขอแก้สถานที่เกินเหตุนั้นเป็นการแก้รายละเอียดในฟ้อง แม้โจทก์จะสืบพะยานไปได้ 1 ปากแล้วศาลก็อนุญาตให้โจทก์ขอแก้ฟ้องได้

โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยลักกระบือไป 1 ตัวราคา 40 บาทภายหลังแถลงว่าเลข"1" พิมพ์ผิดขอแก้เป็นเลข"3"เมื่อคดียังมิได้พิจารณาเสร็จสำนวนโจทก์ย่อมขอแก้ได้เพราะไม่ทำให้จำเลยเสียเปรียบประการใด
ฎีกาอุทธรณ์ สัญญาทางพระราชไมตรีคู่ความเป็นคนในบังคับอังกฤษในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้