คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ภริยา

หญิงมีสามีกู้เงิน ย่อมผูกพันหญิงเป็นส่วนตัว ไม่ใช่ผูกพันสินบริคณห์โดยเฉพาะ เมื่อหญิงถูกฟ้อง หญิงจะยกข้อต่อสู้ว่าสามีบอกล้างแล้วไม่ได้

สามีเช่าบ้านอยู่อาศัย แล้วเดินทางไปศึกษาวิชาที่ต่างประเทศเป็นการชั่วคราวภริยาคงอยู่อาศัยต่อมาในบ้านเช่านั้น เป็นการอยู่โดยอาศัยสิทธิของสามี ผู้ให้เช่าจะฟ้องขับไล่ภริยาไม่ได้

ทนายจำเลยขอเลื่อนคดี โดยอ้างแต่เพียงว่า ได้แจ้งวันนัดสืบพยานให้จำเลยทราบแล้ว ภริยาจำเลยแจ้งว่า จำเลยไปกิจธุระที่ต่างจังหวัดเสีย มาศาลไม่ได้ในวันนั้น เมื่อทนายมิได้พบจำเลยเอง การที่แถลงว่า จำเลยไปกิจธุระต่างจังหวัดนั้น เป็นคำบอกเล่าที่ได้รับจากภริยาจำเลย และกิจธุระอะไรก็ไม่ปรากฏ จะถือเป็นเหตุจำเป็นที่จะต้องเลื่อนคดียังไม่ได้

นิติกรรมที่หญิงมีสามีไปทำขึ้นโดยสามีมิได้รู้เห็นยินยอมนั้นย่อมเป็นโมฆียะ เมื่อสามีบอกล้างแล้วก็ตกเป็นโมฆะตาม ป.พ.พ.มาตรา 138
่การใดที่สามีหรือภริยากระทำซึ่งต้องรับความยินยอมจากกันนั้นเมื่อกฎหมายบังคับให้ต้องทำเป็นหนังสือแล้ว ผู้ใดจะอ้างว่าการนั้นได้รับความยินยอมแล้วโดยไม่มีหลักฐานเป็นหนังสืออันเป็นการฝืนหลักกฎหมายเช่นนี้ ฟังไม่ได้

นิติกรรมที่หญิงมีสามีไปทำขึ้นโดยสามีมิได้รู้เห็นยินยอมนั้นย่อมเป็นโมฆียะเมื่อสามีบอกล้างแล้วก็ตกเป็นโมฆะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 138
การใดที่สามีหรือภริยากระทำซึ่งต้องรับความยินยอมจากกันนั้นเมื่อกฎหมายบังคับให้ต้องทำเป็นหนังสือแล้วผู้ใดจะอ้างว่าการนั้นได้รับความยินยอมแล้วโดยไม่มีหลักฐานเป็นหนังสืออันเป็นการฝืนหลักกฎหมายเช่นนี้ฟังไม่ได้

โจทก์ฟ้องจำเลยให้รับผิดในการละเมิดซึ่งลูกจ้างในห้างหุ้นส่วนที่จำเลยเป็นผู้ถือหุ้นได้ก่อขึ้น ข้อเท็จจริงได้ความว่าภรรยาจำเลยต่างหากเป็นผู้ถือหุ้น แม้จะได้ความว่าเงินที่เอามาลงหุ้นจะเป็นเงินที่ทำมาหาได้ระหว่างสามีภรรยาก็ดี เพียงเท่านี้จะถือว่าจำเลยเป็นหุ้นส่วนนั้นด้วยหาได้ไม่

สามีมีอำนาจทำสัญญาประนีประนอมให้ผู้เช่าทรัพย์ ซึ่งเป็นสินบริคณห์ออกจากทรัพย์สินนั้นได้

บิดายกที่ดินและตึกแถว อันเป็นสินเดิมของบิดาให้แก่บุตรคนเดียว ซึ่งเกิดกับภริยาคนก่อนผู้เป็นมารดา-บุตรและถึงแก่กรรมไปแล้ว เนื่องจากที่ดินและตึกแถวนั้นเดิมเป็นสินสมรสระหว่างบิดากับมารดาผู้ถึงแก่กรรมไปแล้วนั้น ทั้งภริยาคนใหม่นี้ก็ไม่มีบุตรด้วยกัน ดังนี้ ย่อมถือได้ว่าเป็นการให้ตามสมควรในทางศีลธรรมอันดี ตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา 1473 ( 3 ) จึงไม่ต้องได้รับความยินยอมจากภริยาก่อน

บิดายกที่ดินและตึกแถว อันเป็นสินเดิมของบิดาให้แก่บุตรคนเดียว ซึ่งเกิดกับภริยาคนก่อนผู้เป็นมารดา บุตรและถึงแก่กรรมไปแล้วเนื่องจากที่ดินและตึกแถวนั้นเดิมเป็นสินสมรสระหว่างบิดากับมารดาผู้ถึงแก่กรรมไปแล้วนั้นทั้งภริยาคนใหม่นี้ก็ไม่มีบุตรด้วยกันดังนี้ ย่อมถือได้ว่าเป็นการให้ตามสมควรในทางศีลธรรมอันดี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1473(3) จึงไม่ต้องได้ได้รับความยินยอมจากภริยาก่อน

โจทย์ฟ้องว่า สามีโจทก์ซื้อสวนยางมาแล้ว โจทก์กับสามีครอบครองตลอดมา สามีโจทก์ตายโจทก์ก็ยังคงครอบครองต่อมารวม 10 ปีกว่า บัดนี้จำเลยโต้เถียงกรรมสิทธิจึงขอให้แสดงว่าเป็นที่ของโจทก์ และห้ามจำเลยเกี่ยวข้อง ดังนี้ แม้ทางพิจารณาจะได้ความว่า โจทก์ไม่ใช่ภริยาโดยชอบด้วยกฎหมาย ประเด็นในข้อโจทก์ครอบครองที่พิพาทเพื่อคนก็ยังเหลืออยู่ จึงต้องถือว่าโจทก์ยังมีอำนาจฟ้องผู้บุกรุกเข้ามาแย่งสิทธิครอบครองหรือทำให้เสียหายได้อยู่ ศาลจะด้วยพิพากษายกฟ้องโดยไม่พิจารณาประเด็นข้อครอบครองเสียไม่ได้