คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
โทษ

กำหนดโทษที่อาจมีถึงจำคุก ย่อมหนักกว่ากำหนดโทษที่มีแต่ปรับสถานเดียว อัตราโทษตาม มาตรา 48 พ.ร.บ.การเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง 2474 คือปรับตั้งแต่ 200 บาทถึง 1,000 บาท ส่วนอัตราโทษตาม มาตรา 22 พ.ร.บ.การปันส่วนน้ำมันเชื้อเพลิงบัญญัติโทษไว้สามสถานถึงจำคุก กำหนดโทษตามกฎหมายอันหลังย่อมหนักกว่าอันแรก

ไนกรนีที่จำเลยหลบหนีการจำคุกไนคดีเรื่องหนึ่งนั้น เมื่อโจทฟ้องขอไห้ลงโทสถานหลบหนีที่คุมขังโจทจะขอไห้คดีนี้ไห้หักวันหลบหนีออกจากกำหนดโทสไนคดีก่อนนั้นไม่ได้.

ไนคดีที่โจทฟ้องขอไห้ลงโทสและเพิ่มโทสจำเลย ไนข้อเพิ่มโทสจำเลยไห้การรับ ไนขั้นที่จำเลยอุธรน์และจำเลยมิได้ยกเหตุขึ้นโต้แย้งคัดค้านไนเรื่องข้อเพิ่มโทสดังนี้ ไม่ควนไปถือว่าโทสครั้งก่อนเปนความผิดลหุโทส

คดีที่ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงนั้น ผู้พิพากษาอนุญาตให้ฎีกาโดยเห็นว่าเป็นปัญหาสำคัญในเรื่องดุลพินิจกำหนดโทษได้

ฟ้องว่าเหตุเกิดที่ลำน้ำเจ้าพระยาทางพิจารณาได้ความว่าเหตุเกิดที่คลองลัดหลวง แม้จะไม่ต่างตำบลก็ลงโทษจำเลยไม่ได้

การขับรถโดยประมาทเป็นเหตุน่าหวาดเสียวอาจเกิดอันตรายแก่ประชาชน จนเกิดเสียหายขึ้นนั้น แม้ไม่มีผู้ใดบาดเจ็บก็ลงโทษตามพระราชบัญญัติจราจรทางบกมาตรา 29(4)ได้

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 3 ปีตามกฏหมายอาญามาตรา 256 ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษจำคุกจำเลย 1 ปีตามกฎหมายอาญามาตรา 254 ดังนี้เป็นการแก้น้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้
บาดเจ็บถึงสาหัสหรือไม่นั้นเป็นข้อเท็จจริง
อ้างฎีกาที่ 1264/2481

ข้าหลวงปรำจังหวัดยักยอกเงินของรัฐบาลอุดหนุนเทศบาลซึ่งอยู่ในความครอบครองของตนนั้นเป็นผิดตามม.131
เขียนข้อความในใบรับลงวันย้อนหลังขึ้นไปผิดจากความจริงแล้วให้ผู้ออกใบรั้บเช็นนั้นผู้เขียนในมีผิดฐานปลอมหนังสือ
ความผิดฐานยักยอกโจทก์ระบุวันที่จำเลยรับเงินไปและวันที่จำเลยยืมเงินมาใช้แม้มิได้ระบุวันเวลาที่จำเลย
ยักยอกก็ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม ในคดีที่จำเลยอุทธรณ์ฝ่ายเดียว ศาลอุทธรณ์จะลงโทษจำเลยในบาทมาตราที่ศาลชั้นต้นไม่ลงโทษนั้นไม่ได้
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาจำคุกจำเลย 2 กระทง กะทง 1 ๆ ไม่เกิน 5 ปี แม้ 2 กะทงรวมกันเกิน 5 ปี ก็ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

ถ้าในคำพิพากษามิได้มีข้อความสั่งประการใดในแรื่องนับกำหนดโทษแล้วก็ต้องนับโทษจำเลยตั้งแต่วันที่จำเลยต้องคุมขังและฉะเพาะแต่การคุมขังในคดีนั้น

สามีจุดเผาชายคาบ้านที่ภริยาอยู่เสียหายไป 20 สต. อันไม่ถือว่าเป็นเหตุใกล้ต่อภยันตรายแก่ผู้ใดนั้นมาตรา 189 ให้ถือว่าเป็นความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ สามีจึงไม่มีโทษตาม ม.54.