คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
สลาก

จำเลยจำหน่ายขายเลขสลาก 1,000 ฉบับมีตั้งแต่เลขหมาย000 จนถึง 999 ให้แก่ผู้ซื้อซึ่งเรียกว่าผู้แทง ส่วนจำเลยเป็นเจ้ามือ ถ้าสลากของผู้ซื้อตรงกับเลขท้าย 3 ตัวของสลากรางวัลที่ 1 ของสลากกินแบ่งรัฐบาล ถือว่าทายถูกเป็นผู้ชนะ จำเลยจะต้องใช้ หรือจ่ายเงินให้แก่ผู้ซื้อที่ถูกสลากเป็นจำนวน 600 ต่อ ดังนี้ เป็นการเล่นที่เสี่ยงโชคให้เงินหรือประโยชน์อย่างอื่นแก่ผู้เล่นตามที่ระบุไว้ในบัญชี ข.ลำดับ-เลข 16 ท้าย พระราชบัญญัติการพนัน 2478 เมื่อจัดการเล่นขึ้นโดยมิได้รับอนุญาตก็เป็นความผิดตามพระราชบัญญัติการพนัน

จำเลยเอาสายสร้อยของกลางออกแสดงแก่บุคคลทั่วไปว่าใครซื้อสลากและสลากถูกรางวัลที่ 1 จำเลยจะให้สายสร้อยทองของกลางแก่ผู้นั้น จึงมีคนอื่นซื้อสลากจากจำเลยโดยเสี่ยงโชคหวังจะได้สายสร้อยของกลาง ดังนี้ย่อมถือได้ว่าจำเลยได้เอาสายสร้อยของกลางออกเป็นทรัพย์สินพะนัน เพื่อใช้ให้แก่ผู้ถูกสลากรางวัลที่ 1 และในกรณีเช่นนี้ถือได้ว่าสถานที่ที่เล่นซื้อขายสลากกันนั้นเองเป็นวงเล่นตามความหมายของ พ.ร.บ.การพะนัน 2478 มาตรา 10
(ประชุมใหญ่)

จำเลยเอาสายสร้อยของกลางออกแสดงแก่บุคคลทั่วไปว่า ใครซื้อสลากและสลากถูกรางวัลที่ 1 จำเลยจะให้สายสร้อยทองของกลางแก่ผู้นั้น จึงมีคนอื่นซื้อสลากจากจำเลยโดยเสี่ยงโชคหวังจะได้สายสร้อยของกลาง ดังนี้ ย่อมถือได้ว่า จำเลยได้เอาสายสร้อยของกลางออกเป็นทรัพย์สินพนันเพื่อใช้ให้แก่ผู้ถูกสลากรางวัลที่ 1 และในกรณีเช่นนี้ถือได้ว่าสถานที่ที่เล่นซื้อขายสลากกันนั้นเองเป็นวงเล่นตามความหมายของ พ.ร.บ.การพนัน 2478 มาตรา 10 (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 19/2493)

ทำเลขสลากขึ้นขาย เมื่อสลากกินแบ่งของรัฐบาลออก ผู้ซื้อสลากคนใดมีเลข 3 ตัวตรงกับเลขท้าย 3 ตัวของรางวัลที่ 1 ผู้นั้นก็รับของไป ดังนี้ เป็นการพะนันประเภทสลากกินรวบอยู่ในประเภท ข. ตาม พ.ร.บ.การพนัน 2478

ทำเลขสลากขึ้นขาย เมื่อสลากกินแบ่งของรัฐบาลออก ผู้ซื้อสลากคนใดมีเลข 3 ตัวตรงกับเลขท้าย 3 ตัวของรางวัลที่ 1 ผู้นั้นก็รับของไปดังนี้เป็นการพนันประเภทสลากกินรวบอยู่ในประเภทข. ตาม พ.ร.บ.การพนัน 2478

พิมพ์สลากกินแบ่งปลอมขึ้นแต่ยังไม่มีเลขลำดับไม่ได้เข้าเล่มและยังไม่ประทับตราประธานและเลขานุการก็เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ ไม่ใช่เพียงคั่นพยายาม
ข้าหลวงประจำจังหวัดได้รับอนุมัติกระทรวงมหาดไทยออกสลากกินแบ่งหาเงินรายได้บำรุงเทศบาลจังหวัดนั้น และเป็นเวลาก่อนมีกฤษฎีกาจัดตั้งเทศบาล สลากกินแบ่งนั้นถือว่าเป็นหนังสือสำคัญธรรมดา ไม่ใช่หนังสือสำคัญในราชการศาลชั้นต้นและศาลอาญาพิพากษาต้องกันให้จำคุกจำเลย 5 ปีฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้
ศาลชั้นต้นวางมาตรา 225 จำคุก 7 ปี ศาลอุทธรณ์วาง ม.224-60 จำคุก 3 ปี 4 เดือน เป็นการแก้มาก คู่ความฎีกาข้อเท็จจริงได้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.225 พิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดตาม ม.224 ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.224 ได้การฎีกาว่าตามข้อเท็จจริงที่ได้ความมาจำเลยเป็นผู้มีหน้าที่ตาม ม.319(3) หรือไม่ เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย

แถมพกและรางวัลแจกบัตร์ให้แก่ผู้ที่เข้าไปเยี่ยมร้านโดยผู้รับแจกไม่จำต้องซื้อของในร้านนั้นเลยแล้วให้ผู้รับแจกบัตร์ทายเลขรางวัลสลากกินแบ่งลอตเตอรี่บำรุงเทศบาล ผู้ใดทายถูกจะได้รับรางวัลดังนี้ ยังไม่เป็นผิดตาม ม.8 แห่ง พ.ร.บ.การพะนัน

ขายของตามราคาธรรมดาแลแถมสลากให้ผู้ซื้อเพื่อจะได้มีโอกาศถูกรางวัลเป็นสิ่งของไม่เป็นผิดตาม พ.ร.บ.การพะนัน อ้างฎีกาที่ 818/2476

การขายสลากกินแบ่งรัฐบาลมีบทบัญญัติแห่งกฎหมายบัญญัติข้อห้ามและกำหนดโทษแก่ผู้ที่เสนอขายหรือขายสลากเกินราคาที่กำหนดในสลากไว้ถึง 2 ฉบับ คือ พ.ร.บ.การพนัน พ.ศ.2478 มาตรา 9 ทวิ ซึ่งมีบทกำหนดโทษตามมาตรา 9 ตรี ให้ระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และตาม พ.ร.บ.สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล พ.ศ.2517 มาตรา 39 ให้ระวางโทษปรับไม่เกินสองพันบาท จำเลยทำสัญญาซื้อขายสลากกินแบ่งรัฐบาลกับโจทก์ โดยโจทก์ตกลงขายสลากให้แก่จำเลยในราคาฉบับละ 90 บาท หรือส่วนละ 45 บาท แต่ราคาในสลากระบุไว้เพียงฉบับละ 80 บาท หรือส่วนละ 40 บาท สัญญาซื้อขายสลากกินแบ่งรัฐบาลซึ่งเกินราคาดังกล่าว จึงเป็นการอันมีวัตถุประสงค์ต้องห้ามชัดแจ้งโดยกฎหมายทั้งสองฉบับข้างต้น และตกเป็นโมฆะ ตาม ป.พ.พ. มาตรา 150 แม้การสมัครใจซื้อขายสลากกินแบ่งรัฐบาลในราคาสูงกว่าที่กำหนดในสลาก เพราะมีปัญหาเกี่ยวกับระบบการจัดจำหน่ายสลากกินแบ่งรัฐบาลและการบังคับใช้กฎหมายที่ห้ามมิให้ขายสลากกินแบ่งเกินราคา โดยมีการขายเกินราคากันอย่างแพร่หลายก็ตาม หาเป็นข้อยกเว้นที่จะทำให้การขายสลากกินแบ่งรัฐบาลเกินราคาเป็นการอันไม่ต้องห้ามตามบทบัญญัติของกฎหมายไม่
สัญญาซื้อขายสลากกินแบ่งรัฐบาลรวมส่วนที่ขายตามราคาที่กำหนดไว้ในสลากซึ่งไม่เป็นโมฆะอยู่ด้วยและสามารถแยกแยะจำนวนเงินของส่วนที่ขายเกินราคาออกได้แน่ชัด พฤติการณ์แห่งกรณีที่จำเลยซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลจำนวนมากไปจากโจทก์เพื่อนำไปจำหน่ายในทางการค้า ย่อมมีส่วนที่จำเลยได้รับประโยชน์จากการขายเกินราคาในสลากดังกล่าว อันพึงสันนิษฐานได้ว่าโจทก์และจำเลยเจตนาจะให้ส่วนที่ไม่เป็นโมฆะแยกออกจากส่วนที่เป็นโมฆะได้ ตาม ป.พ.พ. มาตรา 173 สัญญาซื้อขายสลากกินแบ่งรัฐบาลระหว่างโจทก์และจำเลยจึงไม่ตกเป็นโมฆะทั้งฉบับ โจทก์ยังคงมีสิทธิเรียกร้องค่าสลากในส่วนที่ไม่เกินราคาจากจำเลยได้