คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ค่าเช่า

ขอให้ชำระค่าเช่าและเรียกเงินประกันคืน

+เช่าสวนยางมีกำหนดเวลา 3 ปีเศษในระหว่างเช่าผู้เช่าบอกเลิกสัญญา+ออกจากที่ไป โจทก์จึงเอา+นั้นให้ผู้อื่นเช่าต่อไป ดังนี้ ถือว่าได้มีการส่งมอบทรัพย์สินแก่กันแล้ว,
+เรียกค่าเสียหายในการ+ทรัพย์เมื่อส่งทรัพย์ที่เช่าแล้ว มีอายุความ 6 เดือน.

โจทก์ฟ้องจำเลยว่าได้รับจำนองเรือไว้จากบุคคลภายนอกเป็นประกันหนี้ต่างกัน 3 รายรวม 52000 บาท จำเลยได้รับโอนเรือนั้นมา จึงขอให้จำเลยส่งเรือมาขายทอดตลาดใช้หนี้และให้จำเลยใช้ค่าเช่าเรือด้วยคดีถึงที่สุด ศาลพิพากษาให้โจทก์บังคับจำนองเอาจากเรือได้ 9000 บาทและให้จำเลยใช้ค่าเช่าเรือด้วยดังนี้ ต้องถือว่าจำเลยเป็นผู้แพ้คดีในที่สุด ซึ่งจะต้องเสียค่าธรรมเนียม

จำเลยแลหัวหน้าผู้บังคับบัญชา+จำเลยกระทรวงการคลังแต่งตั้งให้เป็นข้าราชการประเภทลูกจ้าง หัวหน้าเป็นผู้ดูแลเก็บเงินค่าเช่าทรัพย์สินส่วนพระมาหากษัตริย์ ได้ใช้ให้จำเลยมีหน้าที่ไปเก็บเงินค่าเช่ามาส่งให้แก่หัวหน้า เมื่อจำเลยยังยอกเอาเงินนั้นไป จำเลยไม่มีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 131 แต่มีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 319(3)
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุก 4 ปี ตามกฎหมายอาญามาตรา 131 ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุก 2 ปีตามมาตรา 314 เรียกว่าแก้มากฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ในคดีที่การชำระเงินเป็นประเด็นข้อสำคัญ ถ้าจำเลยนำเงินมาวางศาลตามจำนวนที่โจทก์ฟ้องแล้ว นับแต่วันที่วางเงินเช่นว่านั้นเป็นต้นไป จำเลยไม่ต้องเสียดอกเบี้ยในจำนวนเงินที่วางไว้นั้น

โจทก์จำเลยทำสัญญาปราณีประนอมกันในศาล โดยโจทก์ยอมยกที่ดินและห้องแถวให้จำเลย ฝ่ายจำเลยยอมแบ่งค่าเช่าห้องแถวให้โจทก์ เมื่อโจทก์ไปทำสัญญากรมธรรม์ที่อำเภอยกที่ดินและห้องแถวให้จำเลยแล้ว จำเลยจะปฏิเสธไม่ยอมแบ่งค่าเช่าให้ตามสัญญาย่อมมิได้ เมื่อไม่ปรากฎว่าโจทก์ได้สละสิทธิเรื่องค่าเช่านี้

โจทก์ฟ้องอ้างว่า เป็นเจ้าของห้องแถว จำเลยบังอาจมาเก็บค่าเช่าห้องแควไปจึงฟ้องเรียกคืน เมื่อทางพิจารณาไม่ปรากฏว่าโจทก์เป็นเจ้าของกรรมสิทธิห้องแถวนั้นศาลต้องยกฟ้อง

การคำนวณค่ารายปีจากทรัพย์ที่ให้เช่าไปนั้นแม้จะอาศัยค่าเช่าเป็นหลักในการคำนวณ ถ้าหากมีเหตุบ่งให้เห็นค่าเช่านั้นไม่ใช่จำนวนอันสมควรจะให้เช่าได้ในปีหนึ่ง ๆ เจ้าพนักงานก็มีอำนาจแก้หรือคำนวณ ค่ารายปีเสียใหม่ได้ ในระหว่างที่ยังอุทธรณ์เรื่องเจ้าพนักงานเก็บค่าภาษีเกินไปนั้นผู้รับประเมินก็ยังต้องเสียค่าภาษีตามที่เรียกเก็บภายในเวลาที่กฎหมายกำหนดไว้ เมื่อโจทก์ไปเสียภาษีภายหลังเวลาที่กฎหมายกำหนดไว้ เจ้าพนักงานย่อมมีสิทธิเรียกเก็บภาษีเพิ่มได้ตามมาตรา 43

(จ) อนุมาตรา 1-2 +ได้ซึ่งได้รับจากการเช่าตึกเรือนโรงของผู้อื่นแล้วให้ผู้อื่นเช่าช่วงต่อไปอันมีจำนวนเกิน 2,000 บาทจะต้องรับ+เสียภาษีเงินได้ด้วย เงินได้ดังกล่าวข้างต้นนั้นจะต้องรับผิดเสียภาษีเงินได้แต่ฉะเพาะจำนวนที่หักเงินค่าเช่าที่ต้องชำระ+เจ้าของตึกเรือนโรง+เสียก่อน+

จำเลยได้รับเงินจากรัฐบาลสำหรับเป็นค่าเช่าบ้าน แล้วเอาเงินนี้ไปสมทบเข้ากับเงินส่วนตัวของจำเลยส่งให้แก่ผู้ให้เช่าสำหรับเป็นค่าเช่าบ้านตามสัญญาเช่าซื้อแม้กรรมสิทธิในบ้านอาจจะตกอยู่แก่จำเลยในภายหลังได้ จำเลยก็หามีผิดฐานยักยอกอันต้องอาญาไม่