คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ขอบเขต

หน้าที่นำสืบจะตกอยู่แก่จำเลยตาม ม.100 แห่ง พ.ร.บ.ข้างต้นจะต้องเป็นเรื่องเกี่ยวด้วยผู้ลอบลักหนี้ภาษีขาเข้าและขาออกหรือเป็นผู้สมรู้ในการนี้+เท่านั้นผู้รับซื้อของไว้จากพ่อค้าโดยเปิดเผยถึงแม้ของนั้นจะยังไม่เสียภาษีก็ตามก็หาตกอยู่ในบังคับมาตราข้างต้นนั้นไม่ ซื้อของไว้โดยชื่อไม่ทราบว่าเป็นของยังไม่ได้เสียภาษีไม่มีผิดตาม ม.27 + การที่จะริบของตามม.34 ต้องปรากฎว่าเป็นของที่ได้หลีกเลี่ยงไม่เสียภาษีหรือเป็นของต้องห้ามอย่างใด เมื่อโจทก์สืบไม่สมจะริบของนั้นมิได้ อุทธรณ์ฎีกา โจทก์ยื่นฎีกาครั้งแรกศาลชั้นต้นสั่งไม่รับเพราะฎีกาโจทก์ไม่ได้ระบุข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายโดยแจ้งชัด+โจทก์จึงไปทำฎีกามายื่น+ภายในอายุความเช่นนี้ศาลรับไว้พิจารณาได้ โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิด พ.ร.บ.ศุลกากร และ+ ม.100 มาด้วย ศาลชั้นต้นเชื่อฟังพะยานโจทก์ ศาลอุทธรณ์ไม่ชื่อโจทก์จึงฎีกาว่าเป็นหน้าที่ของจำเลยต้องพิศูจน์ไม่เรียกว่าเป็นข้อกฎหมายที่มิได้ร้องอ้างอิงมาแต่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ ศาลฎีกาวินิจฉัยได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ปรับจำเลย 10 สตางค์ตามมาตรา 339 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ปรับ 1 บาทตาม ม.339-59 ดังนี้เป็นแก้น้อย ฎีกาไม่ได้ต้องห้ามตาม ม.218

กรมการอำเภอไม่มีอำนาจเปรียบเทียบในคดีที่จำเลยกระทำผิดฐานฆ่าโคกระบือแลสุกรโดยมิได้รับอนุญาตเมื่อกรมการอำเภอเปรียบเทียบไปโดยไม่มีอำนาจเช่นนี้อัยยการมีอำนาจนำคดีขึ้นฟ้องร้องอีกได้ + แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญาที่ให้อำนาจกรมการอำเภอเปรียบเทียบความผิด+ลงโทษจำคุกได้นั้น หมายฉะเพาะความผิดฐานลหุโทษเท่านั้น+ได้หมายรวมถึงความผิด+กฎหมายแผนกภาษีอากรไม่ฎีกาอุทธรณ์ อำนาจศาลฎีกา กรณีที่ศาลชั้นต้นแลศาลอุทธรณ์ ตัดสินยกฟ้องโดยเห็นว่าคดีเสร็จเด็ดขาดแล้วนั้น ถ้าศาลเห็นว่าไม่ใช่คดี+เสร็จเด็ดขาดแล้ว+จำเลยรับสารภาพศาลฎีกา+เสียเองโดยไม่ย้อน+ไปให้ศาลล่าง+พิจารณาพิพากษาใหม่+

โปรโตคลว่าด้วยอำนาจศาลใช้แก่คนสังกัดชาติฝรั่งเศสข้อ 2,5(5) ในคดีที่คนในบังคับฝรั่งเศสเชื้อสายชาวเอเซียเป็นคู่ความ หากว่าคดีนั้นได้ยื่นฟ้องภายหลังวันที่ประมวลกฎหมายสยามออกใช้ครบถ้วนแล้วย่อมฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้

โจทก์ฟ้องแยกกันเป็น 2 สำนวน สำนวนหนึ่งว่าจำเลยสมคบกับพวกอีก 2 คนปล้นทรัพย์อีกสำนวนหนึ่งว่าจำเลยในสำนวนที่ 2 สมคบกับสำนวนแรกและพวกอีกคนหนึ่งปล้นทรัพย์รายเดียวกันทางพิจารณาปรากฎว่าจำเลยในสำนวนแรกทำผิดจริง แต่จำเลยในสำนวนหลังมิได้ทำผิดเช่นนี้ ลงโทษจำเลยในสำนวนแรกได้คดีไม่เข้า ม.192 ฎีกาอุทธรณ์ ฎีกาที่ระบุข้อเท็จจริงแต่เพียงย่อ ๆ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

ศาลประกาศห้ามมิให้จำเลยขึ้นมาบนศาลในเวลาเปิดที่ทำการ จำเลยขึ้นมาบนศาลเวลาประมาณ +.20 นาฬิกาซึ่งในขณะนั้น+การได้เปิดห้องสำหรับเช็ดกวาดศาลแล้วจำเลยยังไม่มีความผิด+

+ว่าด้วยอำนาจ+ต่อท้ายสัญญาระวาง +สยามและอังกฤษ+2468 ข้อ 3 +คดีที่คนบังคับสยามและอังกฤษถูกฟ้องเป็นจำเลย+คดีเดียวกัน จำเลยซึ่งเป็นคนในบังคับสยามฏีกาได้แต่ฉะเพาะข้อกฎหมาย อ้างฎีกาที่ 113/2473

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์ขอให้ลงโทษฐานนั้นพิจารณาได้ความว่าจำเลย+รับของโจรลงโทษจำเลยมิได้ ในคดีที่มีจำเลยหลายคน ถึงแม้จำเลยคนใดคนหนึ่งจะมิได้อุทธรณ์ฎีกาขึ้นมาก็ดี ถ้าเป็นเหตุในลักษณคดีแล้วศาลฎีกาก็พิพากษาให้เป็นผลดีแก่จำเลยคนนั้นได้

ฟ้องว่าชิงทรัพย์ทำร้ายร่างกายเจ้าทรัพย์บาดเจ็บพิจารณาได้ความว่าเจ้าทรัพย์บาดเจ็บถึงสาหัสลงโทษจำเลยได้เพียงเท่าที่โจทก์ฟ้อง
สัญญาทางพระราชไมตรี เจ้าทรัพย์เป็นคนในบังคับฝรั่งเศส คู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้จำคุกจำเลย 6 เดือนปรับ 1000 บาท จำเลยฎีกาได้แต่ในปัญหาข้อกฎหมาย ข้อกฎหมายข้อใดที่ยกขึ้นอ้างอิงในชั้นฎีกาต้องเป็๋นข้อที่ได้ว่ากันมาแล้วแต่ศาลชั้นต้นอย่างไรเรียกว่าเล่นหวย ก.ข. เป็นข้อที่ศาลต้องรู้เองหรือให้คู่ความนำสืบ