คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ริบทรัพย์

ศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยฐานมีไม้แปรรูปไม่รับอนุญาตและริบรถยนต์ของกลางที่ใช้บรรทุกไม้นั้น ผู้ร้องยื่นคำร้องว่ารถยนต์ของกลางเป็นของผู้ร้อง ผู้ร้องมิได้มีส่วนรู้เห็นในการกระทำผิดของจำเลยขอให้ศาลสั่งคืน โจทก์แถลงรับว่าเป็นความจริง แต่จะมาขอคืนไม่ได้
ข้อความตามพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2503 มาตรา 18 บัญญัติเฉพาะเรื่องริบทรัพย์และมิได้มีข้อความอย่างไรเป็นพิเศษว่าการริบนั้นไม่ต้องคำนึงว่าเป็นของบุคคลใด และเจ้าของจะได้รู้เห็นในการกระทำผิดนั้นหรือไม่ ผู้ร้องจึงขอคืนรถยนต์ของกลางได้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 36

ศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยฐานมีไม้แปรรูปไม่รับอนุญาตและริบรถยนต์ของกลาง ที่ใช้บรรทุกไม้นั้น ผู้ร้องยื่นคำร้องว่ารถยนต์ของกลางเป็นของผู้ร้อง ผู้ร้องมิได้มีส่วนรู้เห็นในการกระทำผิดของจำเลย ขอให้ศาลสั่งคืน โจทก์แถลงรับว่าเป็นความจริงแต่จะมาขอคืนไม่ได้
ข้อความตามพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ.2503มาตรา 18 บัญญัติเฉพาะเรื่องริบทรัพย์และมิได้มีข้อความอย่างไรเป็นพิเศษว่าการริบนั้นไม่ต้องคำนึงว่าเป็นของบุคคลใด และเจ้าของจะได้รู้เห็นในการกระทำผิดนั้นหรือไม่ ผู้ร้องจึงขอคืนรถยนต์ของกลางได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 36

บทบัญญัติมาตรา 13 ทวิ(1) แห่ง พ.ร.บ.สำรวจ และห้ามกักกันข้าว พ.ศ.2489 แก้ไขเพิ่มเติมโดย พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2489 มาตรา 6 เฉพาะที่ให้ริบทรัพย์ของบุคคลอื่นที่มิได้รู้เห็นในการกระทำผิดด้วยนั้น เป็นการขัดต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยมาตรา 29 และบทบัญญัติโดยเฉพาะดังกล่าวนี้จึงใช้บังคับมิได้ตามความในมาตรา 178 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

บทบัญญัติมาตรา 13 ทวิ(1) แห่ง พระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว พ.ศ.2489 แก้ไขเพิ่มเติมโดย พระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2489 มาตรา 6 เฉพาะที่ให้ริบทรัพย์ของบุคคลอื่นที่มิได้รู้เห็นในการกระทำผิดด้วยนั้นเป็นการขัดต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยมาตรา 29 และบทบัญญัติโดยเฉพาะดังกล่าวนี้จึงใช้บังคับมิได้ตามความในมาตรา 178 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

เอาเรือและพายของผู้อื่นไปกระทำผิด พ.ร.บ.การประมง โดยเจ้าของมิได้รู้เห็นเป็นใจด้วยนั้น จะริบเรือและพายนั้นเสียตาม พ.ร.บ.การประมง 2490 มาตรา 69 ไม่ได้ ต้องคืนแก่เจ้าของไป

จำเลยเอาสายสร้อยของกลางออกแสดงแก่บุคคลทั่วไปว่า ใครซื้อสลากและสลากถูกรางวัลที่ 1 จำเลยจะให้สายสร้อยทองของกลางแก่ผู้นั้น จึงมีคนอื่นซื้อสลากจากจำเลยโดยเสี่ยงโชคหวังจะได้สายสร้อยของกลาง ดังนี้ ย่อมถือได้ว่า จำเลยได้เอาสายสร้อยของกลางออกเป็นทรัพย์สินพนันเพื่อใช้ให้แก่ผู้ถูกสลากรางวัลที่ 1 และในกรณีเช่นนี้ถือได้ว่าสถานที่ที่เล่นซื้อขายสลากกันนั้นเองเป็นวงเล่นตามความหมายของ พ.ร.บ.การพนัน 2478 มาตรา 10 (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 19/2493)

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยนำข้าวสาร 100 กระสอบ ออกนอกราชอาณาจักร ตามฟ้องข้อ ก.โจทก์กล่าวว่าราคา 10274 บาท 40 สตางค์ แต่ท้ายฟ้องขอให้ริบข้าว100 กระสอบถ้านำมาริบไม่ได้ ขอให้จำเลยใช้ราคา 1705 บาท 92 สตางค์ เมื่อตามท้องสำนวนไม่ปรากฎว่าราคาข้าวที่ถูกต้องต่อความจริงเป็นราคาอย่างมากหรืออย่างน้อย ศาลจำต้องถือราคาข้าว 100 กระสอบที่ขอมาในฟ้องว่า 1705 บาท 92 สตางค์
จำเลย 6 คนต้องโทษปรับรวมกันเป็นเงิน 6823 บาท 68 สตางค์ เมื่อจำเลยจะต้องจำแทนค่าปรับ ให้แบ่งกันจำแทนคนละ 2 เดือน
ข้าวของกลางในคดีที่นำออกไปนอกราชอาณาจักร์โดยไม่ได้รับอนุญาต ต้องริบทั้งสิ้น
(อ้างฎีกา 503/2492)

ฆ่าสุกรในระหว่างเวลาใช้ พ.ร.บ.ฆ่าขายโคกระบือแพะแกะและสุกร พ.ศ.2481 คดีมาถึงศาลฎีกาเมื่อใช้ พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 นั้น ปัญหาในเรื่องริบทรัพย์ศาลต้องใช้ พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 ซึ่งให้ฆ่าสัตว์โดยได้รับอนุญาต ฉะนั้นทรากสัตว์ที่ฆ่าริบไม่ได้.

ฆ่าสุกรในระหว่างเวลาใช้พ.ร.บ.ฆ่าขายโคกระบือแพะแกะและสุกร พ.ศ.2481 แต่คดีมาถึงศาลฎีกาเมื่อใช้ พ.ร.บ. อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ. 2488 นั้น
ปัญหาในเรื่องการริบทรัพย์ศาลต้องใช้ พ.ร.บ. อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ. 2488 ซึ่งให้ฆ่าสัตว์โดยได้รับอนุญาต ฉนั้นเครื่องมือฆ่าและทรากสัตว์ที่ฆ่าจะริบไม่ได้.

ฆ่าสุกรในระหว่างเวลาใช้ พระราชบัญญัติฆ่าขายโคกระบือแพะแกะและสุกรพ.ศ.2481 แต่คดีมาถึงศาลฎีกาเมื่อใช้ พระราชบัญญัติอากรการฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 นั้น ปัญหาในเรื่องการริบทรัพย์ศาลต้องใช้ พระราชบัญญัติอากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 ซึ่งให้ฆ่าสัตว์โดยได้รับอนุญาตฉะนั้นเครื่องมือฆ่าและซากสัตว์ที่ฆ่าจะริบไม่ได้