คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ศาลลงโทษ

จำเลยรับสารภาพต่อศาลว่าฆ่าผู้ตายจริงและโจทก์มีพยาน 1 ปากว่าจำเลยกลับมาถึงบ้านก็บอกพยานว่าแทงผู้ตายตาย มีปลัดอำเภอผู้สอบสวนว่าจำเลยรับว่าแทงผู้ตายตายและมีแพทย์ผู้ชันสูตรศพว่าผู้ตายตายเพราะแผลถูกแทง ดังนี้ เป็นพยานประกอบคำรับ พอลงโทษตามมาตรา 249 ได้

มียาสูบตั้งแต่สองกิโลกรัมไว้ในครอบครอง โดยไม่ปิดแสตมป์ยาสูบเป็นผิดตาม พ.ร.บ.ยาสูบ ม. 36 และ 40
โจทก์ฟ้องบรรยายความผิดอันต้องด้วยบทห้ามตามกฎหมายแม้มิได้อ้างบทห้ามมาในฟ้องแต่อ้างบทกำหนดโทษมา ก็ลงโทษได้
โจทก์หาจำเลยรับบางข้อปฏิเสธบางข้อ ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพะยานโจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษในความผิด ซึ่งจำเลยให้การปฏิเสธแต่มิได้ขอสืบพะยานดังนี้ ศาลฎีกาย่อมพิจารณาฉะเพาะตามฟ้องและคำให้การ

ในคดีที่ศาลลงโทษจำคุกจำเลยโดยมิได้กำหนดให้นับโทษต่อจากคดีไหนนั้น ให้นับโทษต่อแต่วันคุมขังเป็นต้นไป
ในคดีอาญาที่มีคำพิพากษาถึงที่สุดแล้ว โจทก์จะมาร้องขอให้นับโทษต่อจากคดีอื่นหาได้ไม่ เพราะเป็นการแก้ไขคำพิพากษา

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันดี 15 ตรงกับขึ้น 7 ค่ำ ได้ความว่าจำเลยทำผิดวันที่ 15 จริงแต่เป็นวันตรงกับขึ้น 6 ค่ำเมื่อไม่เป็นเหตุให้จำเลยเข้าใจวันผิดก็ลงโทษจำเลยไม่ได้

ฟ้องว่าฆ่าคนตายโดยเจตนาขอให้ ลงโทษตามมาตรา 249 พิจารณาได้ความว่าฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาลงโทษตามมาตรา 251 ได้

พฤตติการณ์ที่ฟังว่าสามีทำร้ายภริยาถึงบาดเจ็บโดยไม่ใช่เพื่อปราบปรามสั่งสอน

พฤตติการณ์ที่ถือว่าข้อเท็จจริงที่พิจารณาได้ไม่ต่างกับข้อเท็จจริงที่ปรากฎในฟ้อง

โจทก์ฟ้องและบรรยายฟ้องว่าจำเลยขายน้ำสุราโดยมิได้รับอนุญาตดังนี้ โจทก์จะขอให้ลงโทษฐานขายน้ำสุรานอกสถานที่โดยมิได้รับอนุญาตไม่ได้ ศาลต้องยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำร้ายเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่ ขอให้ลงโทษตาม ม.120 ทางพิจารณาได้ความว่าการจับกุมไม่ใช่การกระทำตามหน้าที่ ๆ ระบุไว้ตามกฎหมายดังนี้ ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.254 แม้โจทก์จะมิได้อ้างบทมาด้วยก็ตาม

จำเลยลักทรัพย์ไปซ่อนไว้แล้วเจ้าทรัพย์ไปเอาคืนจำเลยจึงทำร้ายแลแย่งเอาทรัพย์นั้น ไม่เป็นการทำร้ายเพื่อเอาทรัพย์ (หมายเหตุ เป็นการทำร้ายเพื่อเอาผลประโยชน์อันเกิดจากการลักทรัพย์) ลักไก่เป็นผิดตามมาตรา 288 ไม่ใช่มาตรา 294 (6) ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.158-192 วรรค 6 โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้กำลังกายชิงทรัพย์ไป ขอให้ลงโทษฐานชิงทรัพย์ ทางพิจารณาได้ความการลักทรัพย์ขาดตอนแล้ว จำเลยทำร้ายเจ้าทรัพย์ไม่ถึงบาดเจ็บดังนี้ ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.+ แล 338 ได้ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.192 วรรค 6 โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์โดยอ้างว่าจำเลยทำร้ายเพื่อจะเอาทรัพย์นั้น ถ้าไม่ได้ความตามฟ้องแล้ว ศาลไม่ต้องพิจารณาถึงการทำร้ายโดยประสงค์ต่อเหตุอื่นต่อไป