คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ค่าบำเหน็ด

ฟ้องโจทกล่าวว่าจำเลยได้ตกลงไห้โจทจัดการขายที่ดินโดยสัญญาจะไห้บำเหน็ดแต่ไนชั้นดีกาโจทดีกาว่าคดีอาดถือได้ว่ามีการตกลงกันโดยปริยายว่าโจทจะได้รับค่านายหน้าเช่นนี้ ย่อมเปนการขัดกับการฟ้องเดิมสาลดีกาไม่รับวินิจฉัยไห้

ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันค่าโคกะบือโดยมิได้รับอนุญาตและว่ามีสัญญาจ่ายเงินรางวันผู้นำจับโดยจ้างประกาส ส่วนคำขอท้ายฟ้องขอไห้ลงโทสและริบของท้ายฟ้องขอไห้ลงโทสและริบของกลางแต่ไม่มีคำขอบังคับไนเรื่องค่าบำเหน็ดนำจับ ศาลไม่บังคับไห้
การบังคับไห้จำเลยไช้ค่าทดแทนตาม ป.ว.อ.ม.249 ต้องบังคับตามประมวนวิธีพิจารนาแพ่ง ฉะนั้นคำขอไห้ไช้เงินบำเหน็ดจึงเปนคำขอทางแพ่ง ซึ่งต้องมีคำขอบังคับตาม ม.172 ประมวนวิธีพิจารนาความแพ่ง