คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ

พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ พ.ศ.2482 หาได้มีความประสงค์จะลบล้างคำวิเคราะห์ศัพท์ คำว่า " สัตว์พาหนะ " ใน ก.ม.ลักษณะอาญาแต่อย่างใดไม่
จำเลยลักกระบือของผู้เสียหายไป 3 ตัวแม้ปรากฎว่ามีตัวเดียวที่ทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณแล้ว ส่วนอีก 2 ตัวยังใช้งานหรือลากเข็นอย่างใดไม่ได้ ทั้งยังมีอายุไม่ถึงกำหนดที่จะต้องทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณก็ดี ก็ยังถือได้ว่าจำเลยลักสัตว์พาหนะ 3 ตัว เป็นความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตาา 296 แล้ว

รับม้าที่ถูกผู้ร้ายลักไป ก็เป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องสืบว่า จำเลยรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้าย จึงจะลงโทษฐานรับของโจรได้
การที่มีม้าไว้โดยแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ มีผิดแต่ฉะเพาะตามพ.ร.บ.สัตว์พาหนะเท่านั้น

ฟ้องว่าจำเลยรับของโจรตามกฎหมายอาญามาตรา 321 โจทก์มีหน้าที่ต้องนำสืบว่าจำเลยได้รับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้าย
โจทก์บรรยายฟ้องว่ากระบือที่ถูกคนร้ายลักไปนั้นมาจับได้จากจำเลยโดยจำเลยรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้าย มิได้บรรยายว่ากระบือนั้นไม่มีตั๋วพิมพ์รูปพรรณและจำเลยแสดงความบริสุทธิไม่ได้ ด้วยดังนี้ แม้โจทก์จะอ้าง พ.ร.บ.สัตว์พาหนะมาตรา 20 มาในคำขอท้ายฟ้องด้วย ก็ยกมาตรา 20 ใน พ.ร.บ.นี้มาปรับแก่คดีไม่ได้(คือจำเลย++สืบก่อน) เจ้าพนักงานสอบสวนถามคำให้การจำเลยโดยไม่ได้เตือนจำเลยตามประมวลวิธีพิจารณาอาญามาตรา 134 คำให้การชั้นสอบสวนนั้นฟังเป็นพะยานหลักฐานใช้ยันจำเลยไม่ได้