คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ลุกลาม

จำเลยทั้งสองจุดไฟเผาไม้ในที่ดินของตนจนน่าจะเป็นอันตรายแก่สวนยางพาราของผู้อื่น กับมิได้เตรียมป้องกันมิให้เพลิงลุกลามไปไหม้สวนยางพาราข้างเคียง เพียงใช้ไม้ตีไฟให้ดับเท่านั้น ไม่เป็นการระมัดระวังอย่างเพียงพอเมื่อดับไฟไม่ได้และไฟได้ลุกลามไปไหม้สวนยางพาราของผู้เสียหายจึงเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 220 วรรคแรก และ 225เป็นการกระทำกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบท.

การที่จำเลยจุดไฟเผาที่นอนในห้องของโรงน้ำชาเพราะไม่พอใจหญิงบริการของโรงน้ำชานั้น จำเลยย่อมเล็งเห็นผลได้ว่าเมื่อที่นอนถูกเผาไหม้แล้วไฟอาจจะลุกลามไหม้เตียงนอน ฝาผนัง เพดานจนกระทั่งโรงน้ำชาแห่งนั้นทั้งหมดได้เมื่อได้ความว่าโรงน้ำชานั้นมีคนอยู่อาศัยด้วย จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานวางเพลิงเผาโรงเรือนที่คนอยู่อาศัยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 218(1).

แม้ก่อนจะจุดไฟเผาสวนของจำเลย จำเลยได้ถากถางต้นไม้เพื่อกันไฟมิให้ลุกลามติดสวนของผู้อื่น และไฟที่จำเลยจุดมิได้ลุกลามไปติดสวนของผู้เสียหายในทันทีก็ตาม แต่การที่จำเลยมิได้ใช้ความระมัดระวังตรวจตราดูและดับไฟที่จำเลยจุดเผาสวนไว้ก่อนเกิดเหตุ 3-4 วันให้หมด ปล่อยไว้ให้ติดคุขอนไม้จนเป็นเหตุให้ลุกลามไปไหม้ทรัพย์สินของผู้เสียหายจำเลยย่อมได้ชื่อว่าเป็นผู้ทำให้เกิดเพลิงไหม้โดยประมาท และเป็นเหตุให้ทรัพย์ของผู้อื่นเสียหายจำเลยจึงมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 225

ฟ้องว่าจำเลยเผาขยะและใบไม้กิ่งไม้แห้งในสวนยาง ในลักษณะอันน่าจะเกิดอันตรายแก่ทรัพย์ของผู้อื่นขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 220 โดยมิได้บรรยายเรื่องประมาทมาด้วยเมื่อศาลฟังข้อเท็จจริงว่าเป็นการเผาที่ไม่น่าจะเกิดอันตรายแก่ทรัพย์ผู้อื่นหากแต่เป็นการประมาทปราศจากการระมัดระวังเพลิงจึงลุกลามเข้าไปในสวนของผู้อื่น เช่นนี้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา192 จะลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 225 ไม่ได้(อ้างฎีกาที่ 546/2498) (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 19/2505)

จำเลยเผาหญ้าในบ้านให้นายจ้าง แล้วไฟเลยลุกลามไปไหม้ต้นผลไม่ของนายจ้างเสียหายดังนี้ มีผิดเพียงตาม ม. 187 ตอน 1 เท่านั้น หามีผิดตาม ม.187 ตอน 2 ไม่

+ว่าวางเพลิงเผาทรัพย์อื่นโดยเจตนา ข้อเท็จจริงได้ความว่าจุดเผาทรัพย์ของตนเองแล้วประมาทปล่อยให้ไฟลุก+ไปไหม้ทรัพย์ของผู้อื่น+เช่นนี้ศาลต้องยกฟ้อง

จำเลยจุดไฟเผาไม้ที่ตนถางไว้แต่ละเลยเสียมิได้อยู่คอยระมัดระวังให้ไฟดับเสียก่อนไฟจึงไหม้ลุกลามป่าไม้ที่อยู่ใกล้เคียงเสียหาย ถ้าโจทก์ไม่สืบให้เห็นว่าการที่จำเลยจุดไฟเผานั้นมีลักษณอันน่ากลัวจะเป็นอันตรายไหม้ ลุกลามติดต่อป่าไม้ที่ใกล้เคียงแล้วจำเลยคงมีผิดตาม ม.201 ข้อ 1 วิธีพิจารณาอาชญา ความผิดประเภทเดียวกัน บรรยายฟ้อง โจทก์ขอให้ลงโทษตาม ม.186 ได้ความว่าจำเลยกระทำผิดตามมาตรา 201(1) ลงโทษตามมาตรานี้ได้ เพราะ+ความผิดประเภทเดียวกัน พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 แก้มาก ศาลเดิมลงโทษตามมาตรา +-59 ให้จำคุก ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตามมาตรา 201 ข้อ (1) จำคุก 3 เดือน เป็น+

เมื่อข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่าต้นเพลิงเกิดจากบ้านของจำเลยแล้วไฟไหม้ลุกลามไปไหม้บ้านของโจทก์ได้รับความเสียหาย โจทก์จึงได้รับประโยชน์จากข้อกฎหมายตาม ป.วิ.พ. มาตรา 84/1 โดยกรณีนี้ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ต้นเพลิงเกิดจากบ้านของจำเลยแล้วไฟไหม้ลุกลามไปไหม้บ้านของโจทก์ จำเลยจึงต้องรับผิดชอบเพราะถือว่าเป็นข้อสันนิษฐานที่ควรจะเป็นซึ่งปรากฏจากสภาพปกติธรรมดาของเหตุการณ์เป็นคุณแก่โจทก์ จำเลยมีหน้าที่ต้องพิสูจน์เพื่อหักล้างข้อสันนิษฐานดังกล่าว