คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1040/2499

เจ้าพนักงานมีคำสั่งให้จำเลยออกไปจากที่สาธารณประโยชน์จำเลยขัดขืนจนถูกฟ้องศาลๆ ลงโทษไปแล้ว แต่จำเลยก็ยังคงไม่ยอมออกไปเจ้าพนักงานจะออกคำสั่งใหม่ให้จำเลยออกไปจากที่นั้นแล้วมาฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยอีกไม่ได้ เป็นฟ้องซ้ำ

ได้ความว่าในปี พ.ศ. 2475 จำเลยบุกรุกเข้าปลูกบ้านเรือนและต้นไม้ในที่ดินดอนปู่ตา อันเป็นที่สาธารณประโยชน์สำหรับราษฎรเลี้ยงสัตว์ร่วมกัน นายอำเภอได้มีคำสั่งให้จำเลยระงับการปลูกสร้างเพาะปลูกและออกไปเสีย จำเลยไม่ยอม จนถูกฟ้องและศาลปรับฐานขัดคำสั่งรวม 2 ครั้งแล้ว จำเลยก็ยังไม่ยอมออก คงครอบครองอยู่เรื่อยมา นายอำเภอออกคำสั่งเป็นครั้งที่ 3 อีกก็ไม่ออก โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษฐานขัดคำสั่งนายอำเภอครั้งที่ 3 นี้ และขอให้เพิ่มโทษ จำเลยรับสารภาพ

ศาลล่างเห็นพ้องกันว่าเป็นคำสั่งซ้อนคำสั่งเดิม เป็นฟ้องซ้ำพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าคำสั่งของนายอำเภอครั้งที่ 3 เป็นคำสั่งซ้ำหรือซ้อนคำสั่งเดิมซึ่งจำเลยได้รับโทษไปแล้ว ไม่มีผลจะให้จำเลยต้องรับโทษฐานขัดคำสั่งได้อีก ที่ศาลชี้ขาดว่าเป็นฟ้องซ้ำชอบแล้วพิพากษายืน