คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1040/2499

เจ้าพนักงานมีคำสั่งให้จำเลยออกไปจากที่สาธารณประโยชน์จำเลยขัดขืนจนถูกฟ้องศาล ๆ ลงโทษไปแล้ว แต่จำเลยก็ยังคงไม่ยอมออกไปเจ้าพนักงานจะออกคำสั่งใหม่ให้จำเลยออกไปจากที่นั้นแล้วมาฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยอีกไม่ได้ เป็นฟ้องซ้ำ

ได้ความว่าในปี พ.ศ.๒๔๗๕ จำเลยบุกรุกเข้าปลูกบ้านเรือนและต้นไม้ในที่ดินดอนปู่ตา อันเป็นที่สาธารณประโยชน์สำหรับราษฎรเลี้ยงสัตว์ร่วมกันนายอำเภอได้มีคำสั่งให้จำเลยระงับการปลูกสร้างเพาะปลูก และออกไปเสีย จำเลยไม่ยอม จนถูกฟ้องและศาลปรับฐานขัดคำสั่งรวม ๒ ครั้งแล้ว จำเลยก็ยังไม่ยอมออก คงครอบครองอยู่เรื่อยมา นายอำเภอออกคำสั่งเป็นครั้งที่ ๓ อีกก็ไม่ออก โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษฐานขัดคำสั่งนายอำเภอครั้งที่ ๓ นี้ และขอให้เพิ่มโทษจำเลยรับสารภาพ

ศาลล่างเห็นพ้องกันว่าเป็นคำสั่งซ้อนคำสั่งเดิม เป็นฟ้องซ้ำ พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าคำสั่งของนายอำเภอครั้งนี้เป็นคำสั่งซ้ำหรือซ้อนคำสั่งเดิมซึ่งจำเลยได้รับโทษไปแล้วไม่มีผลจะให้จำเลยต้องรับโทษฐานขัดคำสั่งได้อีก ที่ศาลชี้ขาดว่าเป็นฟ้องซ้ำาชอบแล้ว พิพากษายืน