คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1176/2491

ในคดีหาว่าจำเลยมีและจำหน่ายธนบัตรปลอม ธนบัตรปลอมของกลางที่โจทก์ขอให้ศาลริบและนำส่งเป็นของกลาง และจำเลยได้ตรวจดูแล้วไม่คัดค้านอย่างใด ธนบัตรของกลางจึงเป็นวัตถุของกลางซึ่งเป็นตัวพิพาทในคดีเป็นหน้าที่ของศาลจะต้องวินิจฉัยชี้ขาดอยู่แล้วว่าเป็นของดีหรือปลอม ถึงจะไม่มีใครระบุอ้างเป็นพยาน ศาลก็ยกขึ้นวินิจฉัยเป็นหลักฐานพยานในคดีได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีและจำหน่ายธนบัตรปลอมจำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 203 ให้จำคุก 10 ปีของกลางริบ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา 204 จำคุก 5 ปี

จำเลยฎีกาข้อกฎหมายว่า ธนบัตรของกลางเป็นวัตถุพยานในเรื่องนี้โจทก์ไม่ได้ระบุอ้างธนบัตรของกลางเป็นพยาน ศาลจะรับฟังเป็นหลักฐานลงโทษจำเลยตามข้อหาไม่ได้

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปรากฏว่าธนบัตรปลอม โจทก์ได้นำส่งเป็นของกลางต่อศาล ซึ่งจำเลยตรวจดูแล้ว ไม่คัดค้านอย่างใด ธนบัตรนี้โจทก์ขอให้ศาลริบ จึงเป็นวัตถุของกลางซึ่งเป็นตัวพิพาทในคดีเป็นหน้าที่ของศาลจะต้องวินิจฉัยอยู่แล้วว่าเป็นของดีหรือปลอมถึงจะไม่มีใครระบุอ้างเป็นพยาน ศาลก็ยกขึ้นวินิจฉัยเป็นหลักฐานในคดีได้

พิพากษายืน