คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1273/2498

ขณะเกิดเหตุจำเลยกับผู้ตายและคนอื่นต่างเมาสุรา พอคนอื่นชกและตีผู้ตายเซไปแล้ว จำเลยจึงแทงผู้ตายด้วยมีดซุยเฉพาะตัวมีดยาวคืบเศษแทงผู้ตายหนึ่งที จำเลยกับผู้ตายไม่เคยมีสาเหตุกันมาก่อน หากแทงถูกที่สำคัญผู้ตายจึงตาย เพียงเท่านี้ยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าให้ถึงตาย

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจใช้มีดทำร้ายนายศรีถึงแก่ความตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษ

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุก 20 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 249

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าชั้นแรกผู้ตายกับจำเลยและคนอื่น ๆ ต่างเมาสุราทุกคนเลิกรำวงแล้วจำเลยกับพวกท้าผู้ตาย นายศรีชกผู้ตาย 2 ที ผู้ตายเซนายอึ่งใช้ขวดสุราตีถูกตรงคิ้ว ผู้ตายเอามือกุมแผล ทันใดจำเลยได้ล้วงมีดซุยปลายแหลมเฉพาะตัวมีดยาวคืบเศษแทงผู้ตายทีหนึ่งเห็นว่าการกระทำของจำเลยดังกล่าวยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าให้ถึงตายเพราะขณะเกิดเหตุจำเลยเมาสุราจำเลยกับผู้ตายไม่มีสาเหตุแก่กันมาก่อน จำเลยใช้มีดแทงเพียงทีเดียวหากถูกที่สำคัญจึงทำให้ตายจำเลยควรมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเท่านั้น

พิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ให้จำคุกจำเลยมีกำหนด 10 ปี