คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1273/2498

ขณะเกิดเหตุจำเลยกับผู้ตายและคนอื่นต่างเมาสุรา พอคนอื่นชกและตีผู้ตายเซไปแล้ว จำเลยจึงแทงผู้ตายด้วยมีดชุบเฉพาะตัวมีดยาวคืบเศษแทงผู้ตายหนึ่งที จำเลยกับผู้ตายไม่เคยมีสาเหตุกันมาก่อน หากแทงถูกที่สำคัญผู้ตายจึงตาย เพียงเท่านี้ยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าให้ถึงตาย

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจใช้มีดทำร้ายนายศรีถึงแก่ความตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษ

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุก ๒๐ ปี ตาม ก.ม.อาญา ม.๒๔๙

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าชั้นแรกผู้ตายกับจำเลยและคนอื่น ๆ ต่างเมาสุราทุกคนเลิกราวงแล้วจำเลยกับพวกท้าผู้ตาย นายศรีชกผู้ตาย ๒ ที ผู้ตายเซ นายอึ่ง ใช้ขวดสุราตีถูกตรงคิ้ว ผู้ตายเอามือกุมแผล ทันใดจำเลยได้ล้วงมีดซุยปลายแหลมเฉพาะตัวมีดยาวคืบเศษแทงผู้ตายทีหนึ่ง เห็นว่าการกระทำของจำเลยดังกล่าวยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าให้ถึงตาย เพราะขณะเกิดเหตุจำเลยเมาสุราจำเลยกับผู้ตายไม่มีสาเหตุแกกันมาก่อน จำเลยใช้มีดแทงเพียงทีเดียวหากถูกที่สำคัญจึงทำให้ตายจำเลยควรมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเท่านั้น

พิพากษากลับศาลอุทธรณ์ให้จำคุกจำเลยมีกำหนด ๑๐ ปี