คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1459/2496

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 216 บัญญัติให้ฎีกาภายในหนึ่งเดือน นับแต่วันอ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งศาลอุทธรณ์ให้จำเลยฟัง ฉะนั้นเมื่อตัวจำเลยยังไม่ได้ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ แม้โจทก์และทนายจำเลยจะได้ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้วทนายจำเลยก็ยังไม่มีสิทธิฎีกา

คดีนี้ ศาลพิพากษาว่าจำเลยมีผิดตาม พระราชบัญญัติควบคุมการส่งไปนอกและการนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้าบางอย่าง พ.ศ. 2482มาตรา 9 ให้จำคุก 6 เดือน ขังมาพอแก่โทษแล้วให้ปล่อยตัวไป ฯลฯ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ทนายจำเลยฎีกาต่อมา

ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว ปรากฏว่าศาลชั้นต้นได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้โจทก์และทนายจำเลยฟังเมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2496 ส่วนตัวจำเลยมิได้มาศาลในวันที่กล่าวแล้ว ทนายจำเลยแถลงว่าจำเลยไปต่างประเทศ และตามสำนวนไม่ปรากฏว่าได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้จำเลยฟังในวันใด ๆ ต่อมา เมื่อเป็นเช่นนี้ ทนายจำเลยก็ยังไม่มีสิทธิฎีกาเพราะ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 216 บัญญัติให้ฎีกาภายใน 1 เดือน นับแต่วันอ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งศาลอุทธรณ์ให้จำเลยฟัง

จึงไม่รับฎีกาของทนายจำเลย