คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1467/2497

จำเลยและผู้ตายไม่เคยมีสาเหตุโกรธเคืองกัน ชั้นต้นก็มาชวนกันไปเที่ยวเกี้ยวสาวน่าจะมีเรื่องขัดใจกันขึ้นจำเลยจึงแทงเอา ปรากฏตามคำชันสูตรพลิกศพว่าแผลกว้างครึ่งซ.ม.ยาว 2 ซ.ม. แสดงว่าอาวุธขนาดย่อมจะลึกเท่าใดไม่ได้หยั่งไว้ คงปรากฏเพียงว่าลำไส้ทะลุและไหลออกมา ไม่ได้ความว่าทะลุมากน้อยเพียงไร รูปคดีฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้ทำร้ายโดยเจตนาฆ่าหรืออาจจะแลเห็นผลแห่งการกระทำของตนได้ จำเลยจึงมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเท่านั้น

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันแทงนายเตียมตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษ

จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกนายสุขจำเลย 20 ปีตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249 ให้ยกฟ้องนายมูล ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

นายสุขจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า นายสุขจำเลยกับผู้ตายไม่เคยมีสาเหตุโกรธเคืองกัน ชั้นแรกชวนกันไปเที่ยวเกี้ยวสาวน่าจะมีเรื่องขัดใจกันจำเลยจึงแทงเอา ปรากฏตามคำชันสูตรพลิกศพว่าแผลกว้างครึ่งซ.ม. ยาว 2 ซ.ม.แสดงว่าอาวุธขนาดย่อมจะลึกเท่าใดไม่ได้หยั่งไว้ คงปรากฏว่าลำไส้ทะลุและไหลออกมา แต่ก็ไม่ได้ความว่าทะลุมากน้อยเพียงไรนายเตียมอยู่ต่อมาอีก 2 วันจึงตายรูปคดีฟังไม่ถนัดว่าจำเลยทำร้ายโดยเจตนาฆ่าหรืออาจจะแลเห็นผลแห่งการกระทำของตนได้ ควรวางโทษจำเลยฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนาเท่านั้น จึงพิพากษาแก้ให้จำคุกนายสุขจำเลย 10 ปี ตามมาตรา 251