คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1467/2497

จำเลยและผู้ตายไม่เคยมีสาเหตุโกรธเคืองกัน ชั้นต้นก็มาชวนกันไปเที่ยวเกี้ยวสาวน่าจะมีเรื่องขัดใจกันขึ้นจำเลยจึงแทงเอา ปรากฎตามคำชัณสูตรพลิกศพว่าแผลกว้างครึ่ง ช.ม.ยาม 2 ช.ม. แสดงว่าอาวุธขนาดย่อมจะลึกเท่าใดไม่ได้หยั่งไว้ คงปรากฎเพียงว่าลำไส้ทะลุและไหลออกมา ไม่ได้ความว่าทะลุมากน้อยเพียงไร รูปคดีฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้ทำร้ายโดยเจตนาฆ่าหรืออาจจะแลเห็นผลแห่งการกระทำของตนได้ จำเลยจึงมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเท่านั้น

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันแทงนายเตียมตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษ

จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกนายสุขจำเลย ๒๐ ปีตาม ก.ม.ลักษณะอาญา ม.๒๔๙ ให้ยกฟ้องนายมูล ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

นายสุขจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า นายสุขจำเลยกับผู้ตายไม่เคยมีสาเหตุโกรธเคืองกัน ชั้นแรกชวนกันไปเที่ยวเกี้ยวสาวน่าจะมีเรื่องขัดใจกันจำเลยจึงแทงเอา ปรากฎตามคำชัณสูตรพลิกศพว่าแผลกว้างครึ่ง ช.ม. ยาว ๒ ช.ม. แสดงว่าอาวุธขนาดย่อมจะลึกเท่าใดไม่ได้หยั่งไว้ คงปรากฎว่าลำไส้ทะลุและไหลออกมา แต่ก็ไม่ได้ความว่าทะลุมากน้อยเพียงไร นายเตียมอยู่ต่อมาอีก ๒ วันจึงตามรูปคดีฟังไม่ถนัดว่าจำเลยทำร้ายโดยเจตนาฆ่าหรืออาจจะแลเห็นผลแห่งการกระทำของตนได้ ควรวางโทษจำเลยฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนาเท่านั้น จึงพิพากษาแก้ให้จำคุกนายสุขจำเลย ๑๐ ปีตามมาตรา ๒๕๑